Верш Слуцкія ткачыхі складаецца з 3 частак. У першай частцы Максім Багдановіч расказвае як ад родных ніў, ад роднай хаты у панскі двор узяты прыгожыя беларускія дзяўчыны ткаць на лад персідскі шырокія тканіны. У другой частцы разказваецца пра хараство беларускай прыроды. Як дзяўчыны любяць і не забываюць сваю радзіму. Хоць ім патрэбна доўгія часы працаваць, але яны не забываюць прыгажосць нашай прыроды і заміж персідскага ўзора яны ткуць васілёк. 3 частка гэта вывад. складаецца з трох радкоў: гучыць велічна і ўрачыста: '' Рука ткачыхі забыла завучаны ўзор радной зямлі і стварыла васілёк, каб уславіць Радзіму. У гэтым вершы паэт раздумвае лёс беларускіх ткачых і сцвярджае, што прыгажосць лепш ствараць не па чужым узоры, а па родным.
1. <span>Аб сімвалах Беларусі - зубры и бусле</span><span> - спяваюць песні.
2. </span><span>Мой брат служыць на флоце.
</span><span>3. У лесе мы збіраем ягады і грыбы.
4. </span>Па невялікім масточку <span>яны прайшлі праз ручай.
5. </span><span>У рукзаку хлопчыка было ўсё неабходнае для паходу.
6. </span><span>Аб поспеху нашых спартсменаў напісалі ў газеце.</span>
Патрэбна ,каб быць вельми разумными
Пятро: добры, сумленны ,удзячны. Гнат: жадны , жорсткi, злы.
Амбіцыя - гэта тое самае, што <u>самалюбства</u>.