Асабліва прыгожы і сумны беларуская лес у раннія восеньскія дні. На залатым фоне жоўтай лістоты вылучаюцца яркія плямы размаляваных клёнаў, асін. Павольна кружачыся ў паветры, падаюць з бяроз пажоўклыя лёгкія лісце. Ад дрэва да дрэва працягнуты тонкія серабрыстыя ніткі ліпкай павуціння. Ціха ў восеньскім лесе. Шамаціць пад нагамі апалае сухая лістота. Сее – дзе чырванее капялюшык позняга подосиновика. Тонка просвистит рабчык, прокличут высока ў небе лятуць вушаком жураўлі. Што – то сумнае, развітальнае чуецца і бачыцца ў восеньскім лесе. Чысты і празрысты восенню паветра, празрыстая вада ў лясных ручаях. Бачны кожны каменьчык на дне. Яшчэ цвітуць познія восеньскія кветкі. Рыхтуюцца да адлёту пявучыя птушкі. Не – не – затрашчыць ў лесе дрозд, застучит на сухім дрэве працаўнік дзяцел. Яшчэ зялёны, губляючы саспелыя жалуды, стаіць на краі лесу стары магутны дуб. Але ўжо агаліліся вяршыні бяроз. На цёмным фоне суцэльнага яловага лесу выразна бачныя яркія фарбы клёнаў і асін. Ужо абляцелі, плаваюць на вадзе лёгкія пажоўклыя лісце іў. Добра ў восеньскім квяцістым лесе, доўга не хочацца сыходзіць з яго, развітвацца з залатымі восеньскімі днямі
<span> паркалёвая сукенка - ситцевое платье</span>
Дом - дамы, рака - рэкi, лес - лясны, чорны - чарнявы, горад - гарады, садовы - сад , узгорак - гара.
Васіль Быкаў
Уладзімір Караткевіч
Якуб Колас
Алесь Адамовіч
Іван Пташнікаў
Янка Брыль
Іван Шамякін
Іван Мележ
Кузьма Чорны
Беларуская рэвалюцыйна-дэмакратычная літаратура атрымала магчымасць шырокага развіцця толькі з часу першай рускай рэвалюцыі. Гэта тлумачыцца асаблівасцямі грамадска-гістарычнага становішча ў краіне пры царызме, пераважная парасткі нацыянальнай культуры. У гісторыі беларускай літаратуры ганаровае месца займае творчасць пісьменніка дэмакратычнага кірунку Ф. К. Багушэвіча (гл.
арт. «Ф. К. Багушэвіч »). Традыцыі Ф.
Багушэвіча працягнулі народныя пісьменнікі Янка Купала (гл. Арт. «Янка Купала») і Якуб Колас (гл. Арт. «Якуб Колас»). Абодва яны былі заснавальнікамі сучаснай нацыянальнай беларускай літаратуры.
Іх творчасць атрымала прызнанне ўжо ў перыяд першай рускай рэвалюцыі 1905 - 1907 гг., Яно было цесна звязана з рухам народных мас. Творы гэтых пісьменнікаў, а таксама творы Алаізы Пашкевіч (псеўданім - Цётка, 1876 - 1916) аб'ядноўвае думка пра неабходнасць пераўтварэння жыцця шляхам рэвалюцыі. Героі гэтых твораў - людзі моцнай душы, барацьбіты за свабоду і справядлівасць. У гады першай рускай рэвалюцыі Янка Купала стварыў верш «А хто там ідзе? ». Гэты твор Купалы зрабіла велізарнае ўражанне на М.
Старая жанчына, змораная часам, я кая заўседы чакала свайго сына. Яе рана ніколі не загаіцца, таму што яе сын назаўседы згінуў, але яна не гледзячы ні на што чакае яго. Што да знешнасці тэклі, то гэта старая, з пасівелымі валасамі, заўседы пячальнымі вачыма, згорбленая часам.