[дз' э ц' i]
над дз не забудь нарисовать дугу ( ну выглядит как корень в предложении, это нужно для того, чтобы показать что дз является единым звуком)
Ну в общем то вот так вот
Юсуфі быў таленавітым паэтам, разумным і смелым, не баяўся казаць праўды. Гэта ён лічыў галоўным, таму ён не баяўся злосці хана, на першае месца ён ставіў сваё мастацтва слова.Юсуфі не захопнік, ён — вольны пясняр, ён заўсёды незалежны, вышэй усякага ўладара, лічыў, што жыць патрэбна чэсна, пакідаць пасля сябе трэба праўдныя словы, таму ён лічыў, што яго сумленная песня застанецца на доўгія гады.
1. Трывожнаю барвай палае (выказнік) зямны небасхіл (дзейнік) і вёскапакінутым пеўнем на золку пяе (выказнік) (М . Мятліцкі). 2. Яе прыгадаю і сэрца (дзейнік) з адышкай нямець (выказнік) у грудзях пачынае (выказнік). (М. Мятліцкі). 3. На некаторых дрэвах лісце (дзейнік) пажоўклаа на іншых стала (выказнік) ружовым (выказнік) і нават ярка-чырвоным (В. Сто-ма). 4. Падзьмуць (выказнік) вятры (дзейнік) і снежныя каметы (дзейнік) праносяцца (выказнік) над белаю зямлёй (П. Панчанка). 5. Болын (дзейнік) за пяцьсот порцый ежы дастаўляе (выказнік) да гнязда мухалоўка* а ў кожнайпорцыі дзясяткі насякомых (В. Стома). 6. Толькі зрэдку даносіцца (выказнік) разарваны пошчак (дзейнік) жаваранка, прасвішча (выказнік) сініцады (дзейнік), раздасца (выказнік) флейтавы покліч (дзейнік) івалгі (В. Стома).
Дабрасумленная, справядлівая, добрая, прыгожая