Косця Кветка — надзейны сябра, вясёлы хлопец, менавіта ён прыдумаў настаўніку чарчэння мянушку Цыркуль. У класе яго, відавочна, вельмі любілі, бо калі ён паступіў у лётнае вучылішча, яны вырашылі зрабіць яму памятны развітальны падарунак. З узростам Косця ўсё больш разумеў старога настаўніка, паважаў яго і прыслухоўваўся да яго слоў. Надпіс натабакеры быў як завет ад Апалінарыя Феакціставіча: “— Радзіму нашу любім і абараняць яе павінны, — значылі ўрачыстыя лацінскія словы.
<span>Косця ж станавіўся вайскоўцам, яму трэба было ведаць гэтыя словы. Але ў той дзень гэты лацінскі сказ, які быў напісаны на дошцы, мабыць, запомніў не адзін толькі Косци</span>
<span>Ваверка - клапатливая гаспадыня. На зиму яна нарыхтоувае сабе запасы з арэхав, жалудов. Ваверка збирае и грибы. Восенню у лесе можно зауважыць незвычайную з'яву. На сучку дрэва прычэплена апенька ци иншы грыбок. Гэта работа ваверки. Грыбы сохнуць на паветры. Зимой яны спатрэбяцца гаспадыни.</span>
Зваротныя дзеясловы-гэта непераходныя дзеясловы , у яких непераходнасць паказвае постфикс ся(-ца,-цца)
Гады ў рады, хоць касой касі, рукі кароткія, наламаць дроў, не лыкам шыты, ганяцца за двума зайцамі, вавілонскае стоўпатварэнне кату на пяту абое рабое як мокрае гарыць пятая калона