Пасля заканчэння школы перад нами лягуць сотни дарог. Хтосьци з нас паедзе вучыцца у другую страну, хтосьци застанецца у горадзе.Але усе мы як никта з иголкай, будзем звязаны з родным домам. И будзем вяртацца туды нават з самага Чорнага Мора. Прыгажосць нашай замли з блакитными вачыма будзе вабиць нас да сябе заусёды.
1)Лёгка, добра было на душы, і, калі б не клопат, выкліканы заданнем, якое я атрымаў, можна было б цалкам аддацца сузіранню таго, як хораша надыходзіла маладая вясна.
2)Неба было чыстае, сонца свяціла ярка, аднак не грэла: надыходзілі самыя марозныя дні зімы.
3) Мікола не адказаў, але па яго суровым позірку яна прачытала, што ён не пахіснуўся, і адчула: з ім будзе цяжка.
4)Перадасенняе сонца, хоць яно і здаецца цёплым і яркім, усё ж грэе толькі з тога боку, куды падаюць промні, а ў цяньку яго быццам і няма: павернешся спінаю ад сонца, адразу ж адчуеш халадок.
5)Падняў галаву: непадалёку кружыліся два жураўліныя кліны, яны, быццам
даганяючы адзін аднаго, то злучаліся, то рассыпаліся па небе.
Сонейка (канчатак а ,адз.л.)
Ветрык (нулявы канчатак, адз.л.)
Шпакi (канчатак i, мн.л.)
Трэлi (канчатак i, мн.л.)
Жаваранкi (канчатак i, мн.л.)
Птушкi (канчатак i, мн.л.)
Песня (канчатак я, адз.л.)