Змяниць литару. Лятае варона, не лятае варонкы
Я был летним вечером в лесу! И я вышел посмотреть на природу,подышать воздухом. Я увидел белку! А у меня в кормане были орешки и я решил её по кормить! Я её покормил ей очень понравилось и я пошёл дальше. Это был самый прекрасный летний вечер!
Ну,,, никак режиссёр но всё же... Была женщина, которую звали Тэкля, она воспитывала сына. Вскоре пан забрал у Тэкли её единственного ребёнка, сам не имел детей, но пан не запрещал, чтобы сын общался с матерью. Сын рос, ему дали хорошее образование адвоката, но он ни разу не написал маме. Вскоре она решила съездить к нему, все соседи говорили ей об этом.. Она решилась съездить к сыну. Приехав, ей не понравился город(она была из деревни). Пришла на полицейский участок, где над ней долго смеялись, ведь она была нищенка и не могли поверить, что у известнейшего адвоката мать нищенка. Но, ради смеха, впустили её. Сын также посмеявшись, не признал её и с позором выставил за дверь... Потом к ней подошёл мужчина и дав три рубля, сказал, что это от Лаврентия(сына). Мать заплакала и выронила деньги
Ответ:
"Не шукай ты шчасця, долі на чужым далёкім полі".
Ціхім летнім ранкам нарадзілася Хмарка. 3 вышыні ёй здавалася ўсё на зямлі прыгожым і шчаслівым. Не заўважала, з якой надзеяй пазіралі на яе каласкі пажоўклага жыта. Радасная, светлая Хмарка плыла ўсё далей і далей. Пад вечар апынулася сярод высокіх гор. Скала спытала Хмарку, што тая бачыла. Хмарка пачала гаварыць пра шчаслівае жыццё на зямлі. Арол не пагадзіўся з ёй: "Там палі выплакалі апошнія слёзы, каб даць табе жыццё, шчаслівая Хмарка! I цяпер там нават расы не бывае. Але не для таго назначаліся слёзы, каб радзіць цябе на свет для бадзяння па чужых краях..."
Паплыла далей Хмарка, але яна ўжо не адчувала сябе шчаслівай. Доўга хадзіла па свеце і нідзе не было ёй супакою. Нарэшце вярнулася туды, дзе нарадзілася. "Пажоўклыя палі, сухія травы, пагарэлая збажынка гаротна віталі Хмарку". Зажурылася яна, пацямнела і заплакала.
Стары Дуб сказаў Буслу, каб той моцна наказаў дзецям не бадзяцца дарэмна па свеце, у родным кутку работы хопіць кожнаму.
Объяснение:
Аднародныя члены - члены сказа, якія адказваюць на адны і тыя ж пытанні і злучаны з адным і тым жа словам у сказе.
2, 3, 4, 5.