Спыніўся нібы часу бег.
І толькі вецер дзьме старанна,
Бярэдзіць лечаныя раны,
Ганяе неспакойны снег.
Наўкол бялюсенькі абшар.
І да зямлі хіліцца голле.
Упала ў спячку наваколле,
Забыўшыся вясновых мар.
Аднолькава праходзяць дні.
Сціскае сэрца нешта скруха.
І прыслухоўваецца вуха
Да незвычайнай цішыні.
З дапамогай выразаў "Дожджык мые,палівае...","Дожджык спявае..." ( метафары)
Пабуджальны сказ - Дожджык,дожджык,палівай!
Вадаём, вадзяны, падводны.
У мяне ёсць жывёла . Гэта кошка . Яе зваць Аліса . Калі я прыхажу дамоў то мяне сустракае мая Аліса . Калі я сумую то кошка бачыць што ў мяне ёсць праблемы і падходзіць да мяне і мурлыкае . Калісьці да мяне прыйшла сяброўка я з ёй гуляла . Але яна мяне бросіла. А Аліса мяне пачала успакойваць . І тады я зразумела што гэта кошка лучшы сябар на зямлі .
И падала лисце на ускраин дароги.