Сымонка збирау маленьких шчупакоу и плотак на лужынах, кидау у вядро, и нес да возера, прыгаворваючы: "плывице и растите"
Кошцы гулі, а мышцы слёзы.
Кошка i баба ў хаце, мужык i сабака на двары.
Кошка радуецца смерцi гаспадара, а сабака плача.
Кошка дадае гаспадару пакут у пекле, раздзiмае полымя пад катлом, а сабака носiць ваду i гасiць полымя.
Жывуць, што кошка з сабакам.
Хто кошак любiць, будзе i жонку кахаць.
Той, хто кошак беражэ, будзе захаваны ад шматлiкiх бедаў.
Забiць кошку — сем гадоў поспеху не ведаць.
На мышку і котка звер!
Коткі дзяруцца - мышкам прыволле.
Прыналежныя прыметнiкi, што ўтварыліся ад асабовых імён пры
дапамозе суфiксаў -ов-, -оў (-ав-, -аў), -ёв-, -ёў (-ев-, -еў), -ын-, -iн-, пішуцца з вялікай літары.
Мележавы творы = творы Мележа (Мележавы - ад прозвішча Мележ пры дапамозе суфікса ав)