На переломе - автобиографическая повесть. В ней автор рассказывает о печальных и безрадостных событиях.Мальчика Мишу Буланина воспитывали в благополучной семье, он был очень добрый и доверчивый. Его родители решили отдать в кадетский корпус ( военная гимназия), где царили суровые законы и дикие порядки. Вот там и происходит у главного героя перелом в его жизни. Под воздействием обстоятельств Миша превращается в злого, затравленного подростка, жизнь которого изломана жестокими кадетами и воспитателями. Здесь царит настоящая дедовщина. Старшие воспитанники издеваются над младшими, унижают, лишают гостинцев и даже бьют. Воспитателям и учителям нет дела чем занимаются кадеты в свободное время. У кадетов нет книг, ни развлечений, поэтому они и придумывают дикие забавы. За любую провинность кадета лишали отпуска, обеда, сажали в карцер. Автор хотел нам показать, что на долю Миши выпало много страданий, голодных дней,"колотушек", пока он сам не огрубел и не стал равноправным человеком в этом диком мире.
Невообразимо , прекрасно, превосходно, привлекательно, идеально , просто красиво, умопомрачительно, великолепно и все!
Дыя "Пінская шляхта" пісалася пасля адмены прыгоннага права і пасля паўстання 1863 года. Паўстанне закончылася паражэннем, і ў краіне наступілі часы жорсткай рэакцыі. Душылася любая дэмакратычная думка. Царская вярхушка, баючыся новага ўздыму прагрэсіўных сіл, была толькі тым і занята, што адсочвала любыя павевы бунтарства з мэтай назаўсёды вытравіць у людзей дух непакорнасці.
Гэты час прыйшоўся на руку царскім прыслугачам, чыноўніцтву і асабліва тым, хто прывык з усяго на свеце рабіць грошы, не звяртаючы ўвагу на тое, сумленным ці несумленным шляхам гэтыя грошы зароблены.
Менавіта гэта - бессаромныя паводзіны царскай судовай бюракратыі - імкнуўся паказаць у сваім творы В. Дунін-Марцінкевіч.
Царскі суд і законнасць паўстаюць перад намі ў вобразе станавога прыстава Кручкова і яго памочніка Пісулькіна, якія прыязджаюць у мястэчка для разборкі сваркі паміж двума шляхцічамі. Першае, што адразу кідаецца ў вочы пры знаёмстве з Кручковым, - яго неадольная цяга да чужой кішэні. Яшчэ не пачаўшы "разбірацельства", Кручкоў ужо загадвае шляхце несці хабар: "Няхай аддадуць хурману, ды спакуйце там харашэнька ў возе". За час, што цягнулася "разбірацельства", Кручкоў выцягнуў са сваіх падсудных усё, што толькі мог. Загады даваць хабар гучалі з яго вуснаў часцей, чым якія іншыя словы.
Кручкоў - чалавек хітры. Акрамя таго, ён добра ведае псіхалогію сваіх кліентаў - Пратасавіцкага, Цюхай-Ліпскага і падобных да іх шляхцічаў. Яны гатовы будуць аддаць усё, што маюць, абы толькі не быць бітымі лазой. Але і гэта для іх не самая страшная абраза. Самае абразлівае, лічаць Пратасавіцкі і Цюхай-Ліпскі,- быць бітымі не на дыване, як таго заслугоўваюць сапраўдныя шляхцічы, а на голай зямлі.
Нахабства - вось яшчэ адна з асноўных рыс Кручкова. Карыстаючыся цемнатой, забітасцю, абмежаванасцю і запалоханасцю мясцовай шляхты, ён гаварыў розную бязглуздзіцу, абсалютна ўпэўнены ў тым, што ніхто нічога не заўважыць: "Па ўказу всеміласцівейшай гасударыні Елісаветы Пятроўны 49 апрэля 1893-га года і всеміласцівейшай Екацерыны Вялікай ад 23 сенцябра 1903-га года".
Паводзіны станавога прыстава - пародыя на царскае правасуддзе. Менавіта такія людзі - хабарнікі, злодзеі, хітруны - вяршылі правасуддзе. Гэта моцна хвалявала В. Дуніна-Марцінкевіча, і як пратэст была напісана камедыя "Пінская шляхта".
1. Какой эпиграф взял И.С. Тургенев к своему рассказу?
2. Как зовут главную героиню этого рассказа?
3. Какой была главная героиня в молодости (портрет, черты характера)?
4. Изменилась ли с тех пор главная героиня? Если да, то как?
5. Как главная героиня относится к другим людям? Какое слово является определяющим (главным) в характеристиках людей, которые она им даёт?
6. Почему автор так много внимания уделяет снам главной героини?
7. Можно ли рассказ главной героини назвать исповедью?
8. Каким перед нами предстаёт внутренний мир главной героини?
9. Что даёт главной героине силы жить? Почему она так часто упоминает имя Бога?
10. Какой смысл вложил Тургенев в название рассказа?