Зубры и буслы, лесе, флоту, масточкам, рукзаку, поспеху.
дзень-ноч, гора-радасць, поўдзень-поўнач, вясна-восень.
бабуля-канчатак я, Н.склон
ноччы-канчатак ы, Р.склон
Унучка-канчатак а, Н.склон
радасці-канчатак і, Р.склон
поўначы- канчатак ы, М.склон
Беларусі-канчатак і, М.склон
восені- канчатак і, Д.склон
Жывем, ды хлеб жуем.
* * *
Хто ў неба глядзіць, той без хлеба сядзіць.
* * *
Хто працаваць рады, той будзе хлебам багаты.
* * *
На панскім полі хлеба не заробіш.
* * *
Пусты колас галаву высока паднімае.
<span>1) Выступалі цёмна-сінія сцены высокіх лясоў, прыгожа раскіданых на бясконцых прасторах зямлі.
2) Моцныя дубовыя дошкі, збітыя ўпрытык, апаясвалі сядзібу.
3) Седзячы на галінцы, працяжна пасвістваў шпак.
4) Дарога, шчыльна зарослая травой, падымалася ўгару.
5) Цёмна-ліловая хмара, глуха вуркочучы, цягнецца да сонца .
6) Ад лугавых узгоркаў, бязлітасна выпаленых сонцам, ужо дыхала сумным настроем восені.
7) Даверху нагружаныя жытам вазы разносяць цяжкі скрып па шляху.
8) Недалёка ад берага, прыціскаючыся да пясчанага дна, чародкамі плавалі нейкія маленькія рыбкі.</span>