Вечерний, вечерка, вечереть,вечерок,вечеринка, вечёрка
Я ўяўляю Насцю праз дзесяць гадоў маладой настаўніцай, з доўгай касой. На твары яе шырокая і добрая ўсмешка, а вочы часта іскрацца свавольствам. Яна прыгожая маладая дзяўчына, у яе шмат прыхільнікаў, але яна яшчэ не сустрэла сваю сапраўдную любоў. Яны жыве ў маленькай кватэры ў Гародне, дома ў яе заўсёды чыста і пахне свежай бялізнай і шакаладнымі цукеркамі. Яна шмат працуе, і дзеці яе вельмі любяць. Нягледзячы на тое, што яна вельмі добрая, чулая і вясёлая, у яе ёсць усяго адна блізкая сяброўка. Але гэта таму, што ў Гародню яна прыехала нядаўна. Упэўнены(упэўнена), што праз нейкі час у яе будзе шмат сяброў, шчаслівы муж и дзец<span>і.
Ўявіць жыццё Сержа праз дзесяць гадоў складаней. Мне ён </span>ўяўляецца прывабным юнаком, але выгляд мае адзінокі<span>, і праўда, сяброў у яго няма. Ён працуе ў Мінску з бацькам, на працы яго цэняць. Ён - добры малады спецыяліст, і, напэўна, шмат чаго ў жыцці даб'ецца. Аднак добра яго ніхто не ведае, характар у яго стрыманы і ўтойлівы. Бацькі яго ўпотай перажываюць, што ён не ажэніцца.
</span>
Прыйшла(што?)тэлеграма-канчатак А, назоу́ны склон; не атрымлiвау́(чаго?)тэлеграмы-канчатак Ы, родны склон; узрадавау́ся(чаму?)тэлеграме-канчатак Е, давальны склон; было(дзе?)у́ тэлеграме-канчатак Е, давальны склон; перачытвау́(што?)тэлеграму-канчатак У, вiнавальны склон. У ПЕРШЫМ СКАЗЕ "ТЭЛЕГРАМА" З'ЯУ́ЛЯЕЦЦА ДЗЕЙНIКАМ. УЖЫТЫ У НАЗОУ́НАМ СКЛОНЕ. У КОЖНАМ СКАЗЕ ЁСЦЬ ФОРМЫ НАЗОУ́НIКА "ТЭЛЕГРАМА"
Гром-р,м
Голы-л
Лес-л
Весна-н
Холодная-л,н
Я как смогла так и сделала. Если,что я не знаю беларусский
Бабушки на бозаре семячками торгуют и разговаривают