Шапан — национальный халат с запàхом спереди. Отшивались модели из однотонных темных тканей, дополнялись оборками, лентами и вышивкой. Парадные шапаны шили из дорогостоящих привозных тканей, украшая их фурнитурой и поясом.
Мурак — высокий головной убор, закругленный кверху. Поля шапки приподняты, спереди имеется небольшой надрез. Края обшиты золотистыми нитями, парадный вариант шляпы дополнен инкрустацией.
Шалбар-сым — свободные шаровары с клиновидными кожаными вставками на внутренней поверхности бедра. Вставка предназначена для препятствия истиранию при продолжительной верховой езде.
Бешмет — верхняя одежда, стягивающаяся поясом. Выполнялась одежда из кожи и окрашивалась в яркие цвета.
Жейде — нижнее белье, выполненное из легких тканей. Представители среднего класса носили хлопковые жейде, а состоятельные казахи могли позволить себе белье из шелка.
Біздің көрші тауық, үйрек асырайды. Үйрек балапандары есік алдындағы көлшіктен арғы жағаға жүзіп өтеді. Әрине, тауық балапандары олардай жүзе алмайды, үйрек балапандары бірінші болып келеді.
Табиғат тірі екенін және ауырсынуына әкеп соқтыратын адамдарға, сондай-ақ адамдарға зиян келтіреді деп ойлау керек. Өйткені, табиғат бізді қолдана алады. Егер біз көшеде немесе орманда тазалықты сақтамасақ, онда біз табиғатпен жақсы нәрсе алмаймыз. Кішкентай бауырларға зиян келтірмеңдер, өйткені бәрі тірі, бұл табиғаттың жаратылуы мен жұмысы. Табиғатты бағалаңыз, кез-келген бағамен
Әңгіменың тақырыбына қарап «жомарт» - адамға тән қасиет Атымтай – адамный есімі деп ойлауымыз мүмкін. Алайда Атымтай Жомарт – түрлі халық фольклорында кездесіп , әрдайым жағымды образ ретінде сипатталатын кейіпкер. Ал жомарт сөзі парсы тілінен аударғанда «жуван» - жас, жігіт, «мард» - адам деген мағына береді екен. Әңгімеде автор Атымтайдың жомарттығын барынша көрсетуге тырысқан. Атымтай Жомарт қолы ашық, кең пейіл ғана емес, рухани дүниесі мен де жомарт екендігін жоғарыдағы сөздерінде байқауға болады.
Атымтай Жомарт әңгіме барысындағы қарапайымдылығамен корінеді.Мәтіндегі сөздерге назар аударайықшы, «Өзі есепсіз бай бола тұрып, күн сайын бір мезгіл үстіне ескі – құсқы киім киіп отын, шөп тасып жұмыс қылады екен», - дейді автор. Бүның өзі жомарт мінезбен өзін-өзі тәрбиелеу деп білеміз. Адам өзіне саналықпен есеп беріп отырмаса, өзін басқалардан жоғары санап, менмендің пайда болуы мүмкін екенін Атымтай Жомарт түсінеді.Ол сондықтан сол кеселге бой алдырып кетуден қорқады. Тәкаппарлық – тез жұғатын әдет.