Милосердие.
Вы когда-то задумывались о некоторых без корыстных и милосердных людях? Нет? А они есть! Такого же героя мы встретили в рассказе Куприна "Чудесный доктор". Узнав о случившемся, мужчина не задумываясь " а что мне будет в замен?", решил помочь ребёнку. Разве это плохо? Ведь все мы люди, все должны помогать друг другу. Думаю, он поставил себя на место отца и представил, что могло быть, "Ведь эта девочка (честно говоря, не помню пол ребёнка в рассказе) ) совсем кроха, ведь она мучается и ей нужна помощь. Все вернется бумерангом." Милосердие- это и есть, сделанное что-то с душой, от чистого сердца, не выгоды ради.
Это эпитет-красочное определение.
Зависти (какой?) черной(определение)
Неприязнь . Злость. И то же и доброту<span>
</span>
Якщо я б жив у нещасті мені було погано, але я співчуваю цим людям які живуть у нещасті но ось мені пощастило я живу у щасті.Коли мені було 2-3 годика я даже не знав навіща нам жити,украинский.Але коли мені исполнилося 6 літ я вже навчився читати але не на українському потім я пішов у школу я був такий радий що в ней попав.Бережіть своє щастя
На наступны дзень Тэкля прачнулася вельмі рана і ў добрым настроі.
Прачнуўшыся яна ўстала, зрабіла ўсё свае хатнія справы . І пайшла на
вуліцу чакаць якой-небудзь весткі аб сваім самым любімым сыночка . На
лаўцы яна прасядзела ўвесь дзень, а пакуль сядзела ўспамінала розныя
моманты яе з сынам жыцці пакуль ён не прапаў . Але вось пацямнела .
Тэкля страціўшы надзею на тое , што яе сын найдёться , пайшла спаць. Яна
доўга не магла заснуць , ёй нешта перашкаджала . Але вось у дзверы
пастукаліся , яна адкрыла дзверы. Перад ёй стаяў паштальён . ён трымаў у
руках ліст . Паштальён з усмешкай аддаў ёй ліст і сказаў : "Гэта табе
ад сына". Тэкля са слязамі на вачах раскрыла ліст . У ім , яе сын пісаў
што зусім хутка ён будзе дома . Дні ішлі адзін за адным. Тэкля не магла
знайсці сабе месца , але ў адзін дзень яна назаўжды страціла думка пра
тое , што яе сын вернёться .. На наступны дзень, яна як звычайна ранняй
раніцай пайшла на агарод . Прыбраць там , і за яе спіной пачулася ціхае:
" Мама! " Тэкля павярнулася і ўбачыла свайго сына. Яны прайшлі ў дом ,
там яна яго накарміла , напаіла , і потым яны яшчэ доўга сядзелі і
любаваліся адзін адным..