Беларуская мова - самая мілагучная і прыгожая.
Я хачу вывучаць нямецкую мову.
Пра Радзіму:
З роднага боку і варона мілая
Свая хатка – родная матка, а
чужая – мачыха
Родная зямелька – як зморанаму
пасцелька
Пра кнігу:
Адна кніга тысячу людзей
вучыць
Добрая кніга – лепшы сябар
Кніга – маленькае акенца, а
праз яго ўвесь свет бачна
Пра навуку:
Розум – найлепшае багацце.
Навука ў лес не вядзе, а з
лесу выводзіць.
За аднаго вучонага сем
слепакоў даюць, і тое не бяруць.
Пра працу:
Праца чалавека корміць, а
лянота – порціць.
Што пасееш, тое і пажнеш.
<span>Хто працуе, таму і шанцуе.</span>
1. ...Са мной
2....заужды са мною...,ва у(нескладовае)<span>се часы...
3...перада мною...
4....па-над роднаю...
5....з-за бяроз...</span>
Над лесам узняуся вецер. над им насунулася хмара. чераз некольки хвилин блиснула маланка. потым загрымеу гром. и пайшоу дождж.
- Добры дзень, сястра!
- Добры дзень, Віця!
- Я бачу, ты адна дома. А дзе бацькі?
- Да бабулі паехалі абодва. Вернуцца толькі ўвечары.
- А чаму яны мяне не папярэдзілі, што паедуць? Я, можа быць, і сам бы бабулю дачуўся.
- А яны спачатку не плянавалі ехаць. Потым бабуля патэлефанавала, прасіла, каб яны прыехалі, дапамаглі ей. Ей трэба, каб тата старую дзіцячую ложачак сабраў і адвез, куды трэба.
- Ложачак? Навошта?
- А, Віця, ты ж яшчэ не ведаеш! У цеткі Іны і дзядзькі Вовы нарадзілася маленькая дзяўчынка, сення рана раніцай.
- Ух, ты!
- Грошай у іх цяпер мала, вось наша бабуля і вырашыла ім дапамагчы. Знайшла старую ложачак і дзіцячую ванначку, розныя рэчы для маляняці. Усе яны ў добрым стане. Цяпер хоча пераправіць іх цетцы Іне.
- А як назавуць дзяўчынку?
- Яшчэ не вырашылі, але хочуць, накшталт, Полинкой назваць.
<span>- Добра. Паліна - прыгожае імя. Цяпер у нас з'явілася траюрадная сястрычка!</span>