1.В.скл
2.В.скл
3.Т.скл
4.Т.скл
5.Т.скл
6.В.скл
7.В.скл
8.В.скл
У садзе, у хаце, на парадзе, у прыродзе ци на прыродзе?
1. Трывожнаю барвай палае (выказнік) зямны небасхіл (дзейнік) і вёскапакінутым пеўнем на золку пяе (выказнік) (М . Мятліцкі). 2. Яе прыгадаю і сэрца (дзейнік) з адышкай нямець (выказнік) у грудзях пачынае (выказнік). (М. Мятліцкі). 3. На некаторых дрэвах лісце (дзейнік) пажоўклаа на іншых стала (выказнік) ружовым (выказнік) і нават ярка-чырвоным (В. Сто-ма). 4. Падзьмуць (выказнік) вятры (дзейнік) і снежныя каметы (дзейнік) праносяцца (выказнік) над белаю зямлёй (П. Панчанка). 5. Болын (дзейнік) за пяцьсот порцый ежы дастаўляе (выказнік) да гнязда мухалоўка* а ў кожнайпорцыі дзясяткі насякомых (В. Стома). 6. Толькі зрэдку даносіцца (выказнік) разарваны пошчак (дзейнік) жаваранка, прасвішча (выказнік) сініцады (дзейнік), раздасца (выказнік) флейтавы покліч (дзейнік) івалгі (В. Стома).
Прама з лесу агрызкам алоўка брат напісаў маме ліст пра жыццё ў лагеры.
Калі
я папрашу вас вызначыць у гэтым сказе склонавыя формы назоўнікаў, вы
назавеце назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны і месны. Разам
шэсць склонавых формаў. З пункту гледжання сучаснай мовы менавіта
так і ёсць. Аднак калі зірнуць на справу з пункту гледжання гісторыі
мовы, то атрымаецца, што ў нашым сказе не шэсць, а восем склонавых
формаў і кожная з іх ўжыта адзін раз. Выходзiць, разыходжанні паміж
сучаснай мовай і мовай старажытных славян тычацца цяперашніх роднага і
меснага склонаў.