Буяе, выпростваецца, хаваецца, бляе, з'яуляецца
Объяснение:
Уладзімір Дубоўка прысвяціў свой верш Беларусі, сваёй роднай старонцы. Шыпшына – спаконвечны сімвал Бацькаўшчыны. Менавіта першы радок песні заўжды цытуюць і зараз, калі кажуць пра Радзіму.
У вершы Дубоўка сцвярджае, што Беларусь ніколі еюне згіне, будзе змагацца і пад чужым гнётам не памрэ. У другой страфе аўтар кажа, што ён сам здольны АДЗІН абараніць краіну ад усіх чужынскіх навал.
Аўтар звяртаецца да самай маштабнай тэмы ў белапускай літаратуры – служэнне і адданасць Радзіме.
2. Перамогi - трывогi, рос- нёс, вярнуся - зажуруся, радню - агню, дыханне - каханне, лiствой - мой, жураулiным- адзiны, залатой- душой.
3. У радню (якую?) партызанскую , ля агню (якога?) Вечнага, дыханне (якое?) спакойнае, вечар (якi?) сiнi, Мiнск (якi?) родны, пад небам (якiм?) жураулiным, пад зоркай (якой?) залатой.
Жураулiным (у нескладовае)
На ўзлеску - лес, лясны, пералесак, лесавік (корань - лес/ляс)
птушыны - птушка, птушачка (корань - птуш)
пралеска - лес, лясны, пералесак, лесавік (корань - лес/ляс)
дыхае - удых, выдых, удыхнуць, выдыхнуць (корань - дых)
зямля - зямелька, зямельны, зямляк (корань - зямл/зямель)