Ответ:это малина
Объяснение:паклекатаць-паклекатае; палячыць-палè чыць
Н. мышка
Р. мышки
Д. мышке
В. Мышку
Т. Мышкай
М. Аб мышке
Лета гэта цудоўная пара, калі ўсёвакол квітнее і пахне, калі спяваюць птушкі, калі ярка свеціць сонца. Асабліва добра летам у лесе. Колькі ўсяго цікавага можна ўбачыць і пачуць. Лес можа расказаць вельмі шмат, галоўнае навучыцца яго слухаць. З якім нецярпеннем чакаюць гэтую пару года многія людзі. Прыйшло лета і, нарэшце, можна праводзіць выходныя на прыродзе. Менавіта на прыродзе чалавек адпачывае і набіраецца сіл.
Прыходзячы ў лес, трапляеш у нейкае царства, поўнае загадак і таямніц. У старым лесе асаблівая атмасфера. Векавыя елкі, сосны, нібы вартавыя, сочаць за парадкам. Жыццё там ідзе па сваіх законах, і парушаць гэты парадак нікому не дазволена. Гуляючы па лесе часам здаецца, што хто-то назірае за табою.
Летам у лесе вельмі шмат ягад, якія багатыя вітамінамі. Менавіта лясныя ягады лічацца самымі карыснымі. Лес гэта самае падыходнае месца для прагулак. Гуляючы па лесе, трэба ўбіраць яго атмасферу, атрымліваць асалоду ад лясных водараў, яго гукамі. Лес у пачатку лета напаўняецца шчабятаннем птушак. У гэты перыяд асабліва добра гуляць па лесе, так як можна на час забыць аб сваіх клопатах і паназіраць за іншым жыццём. Менавіта тады пачынаеш адцягваць увагу ад сваіх праблем і разумець, што жыццё разнастайнае, шматграннае і на колькі прыгожы навакольны наш свет.
Тут вот норм. Найдёшь если надо.
Я очень люблю зиму! И поэтому я радуюсь при видя белоснежные как кристаллы снежинки.
Однажды проснулся я утром и вижу выпал снег! Большие сугробы, бегают ребята на улице, и сам по бежал гулять.
Самое любимое моё время года-зима.
Всё вокруг как в сказке!Деревья покрыты снегом,крыши домов.За леденело озеро и можно кататься на санках.
Я всегда любил и люблю это время года!
Вобраз доктара Яраша ў рамане "Сэрца на далоні" пададзены ў развіцці: спачатку мы бачым яго маладым, у гады ВАвайны, а потым - сталым чалавекам пасля вайны. Гэта дазваляе нам ахарактарызаваць яго як цэльнага, гарманічнага чалавека, які ў гады вайны рызыкаваў сваім жыццём, з гонарам прайшоў праз усе выпрабаванні, здолеў у вельмі складаных умовах не толькі выканаць заданне, але і захаваць гонар чалавека і грамадзяніна . У пасляваенны час ён захаваў удзячнасць да людзей, якія выратавалі яму жыццё (доктара Савіча і яго дачкм Зосі) і палічыў справай гонару дапамагчы Зосі, спачатку як урач (робіць ёй складаную аперацыю) , а потым у бядзе, калі тая трапіла ў складаную сітуацыю. У яго высокае паняцце пра абавязак не толькі перад Радзімай, грамадствам, але і перад сябрамі. Ён вырасціў і выхаваў, як роднага, сына (Тараса) свайго баявога сябра, які загінуў. Гэта чалавек з высокімі маральна-этычнымі ўстоямі: ён адхіляе эратычныя прапановы сваёй калегі Тамары, чым выклікае помсту з яе боку. Ён не баіцца у адзіночку выступіць супраць начальства, супраць агульнапрынятых поглядаў на "ворагаў народа", якімі лічаць загінуўшага доктара Савіча і яго дачку. Па сутнасці, Яраш выступае супраць таталітарнай сістэмы і ў рамане з'яўляецца першым веснікам "адлігі" 60-х гадоў. На гэтым вобразе І.Шамякін паказвае, як актыўны, нераўнадушны, дзейсны чалавек з высокім грамадзянскім і чалавечым сумленнем, знайшоўшы сабе верных сяброў і памочнікаў, можа перамагчы антыгу-манную сістэму .