Қазақстанның рәміздері : Ту, Елтаңба және Әнұран
Жаңбыр - зат есім
тұлғасына қарай негізгі
құрамына қарай дара
мағынасына қарай деректі
атауына қарай жалпы.
көктем ө зат есім
тұлғасына қарай негізгі
құрамына қарай дара
мағынасына қарай дерексіз
атауына қарай жалпы
<em>Барша ұлтты бауырына басқан бауырмал Қазақ халық біреуді артық, біреуді кем деп көрмеген. Татулық пен достықта тұруды ежелден серік еткен. Қазақстан - өз ұлты, халқы, діні, тілі, мәдениеті, тарихы, салт-дәстүрі бар құдіретті ел. Қазаққа тән ата-бабаларымыздан қалған ар-намыс, жігер-қайрат, қайтпас қанат мұра ретінде келешек ұрпаққа дейін жеткен. Тарихқа үңіле отырып: «Кеше кім едік, бүгін кімбіз, ертең кім боламыз?» - деп ойлансақ бұл - туған елінің, халқының өткені мен келешегіне көз жіберген әрбір азаматтың жүрек түкпіріндегі сөзі. Қазақ елі тәуелсіз болса деген арман ұшқын шашса, бүгінгі таңда Қазақстан Республикасы Қазақ елінің соңғы он тоғыз жыл тұтқасын ұстап, туын көтерген тұрлаулы да тұғырлы тұлғасы – тұңғыш Президентіміз Н.Ә.Назарбаевтың басшылығымен әлем мойындаған, жаһанға аты жеткен мемлекетке айналды
</em>
Бүгiн сенiң туған күнiң, – дедi мамасы кiшкентай жанатқа, – ендi сен үлкенсiң.
– Сегодня твой день рождения, – сказала мама (его мама) маленькому еноту, – теперь ты большой.
– Онда орманға барып, өлең шөп әкелуге бола ма?
Тогда в лес сходить (сходив), осоку принести можно?
– Әрине, болады.
– Конечно, можно.
Кiшкентай жанат орманға келе жатты. Оны маймыл көрдi.
Маленький енот в лес пришёл. Его обезьяна увидела.
– Сен қайда бара жатырсың?
– Ты куда идёшь?
– Мен тоғанға өлең шөпке бара жатырмын.
– Я к пруду за осокой иду.
– Сен тоғанда отырған нәрседен қорықпайсың ба?
– Ты в пруду сидящего (сидящую штуку) не боишься?
– Қорықпаймын. Ол қорқынышты ма?
– Не боюсь. Он страшный?
– Ия, қорқынышты. Мә, таяқты ал да, оны қорқыт.
– Да, страшный. На, палку возьми тоже, его напугай.
Кiшкене жанат тоғанға келдi.
Маленький енот к пруду пришёл.
– Әй, тоғанда отырған, шық, – деп айқайлады
– Эй, в пруду сидящий, выходи, – закричал.
Бiрақ айнала тып-тыныш болды. Сонда кiшкене жанат суға қарады, судан оған бiреу қарады.
Но вокруг тихо-тихо было. Тогда маленький енот в воду посмотрел, из воды на него кто-то посмотрел.
Кiшкене жанат бетiн тыржыйттi. Тоғанда отырған да бетiн тыржыйттi.
Маленький енот лицо (своё лицо) скорчил. В пруду сидящий тоже лицо скорчил.
Кiшкене жанат таяқты көтердi. Ол да таяқты көтердi.
Маленький енот палку поднял. Он тоже палку поднял.
Кiшкене жанат қатты қорқып кеттi. Ол үйге жүгердi.
Маленький енот сильно испугался. Он домой прибежал.
– Мама, мен ешқашан өлең шөпке бармаймын. Тоғанда бiреу отыр, ол маған таяқты көтердi.
– Мама, я никогда за осокой не пойду. В пруду кто-то сидит, он на меня палку поднял.
– Ұлым, сен тоғанға бар да, оған күлiмде.
– Сынок мой, ты к пруду иди опять, ему улыбнись.
Жанат солай iстедi. Тоғанда отырған бiреу де оған күлiмдедi.
Енот так сделал. В пруду сидящий кто-то тоже ему улыбнулся.
Кiшкене жанат қуанып кеттi, көп тәттi өлең шөп жинады.
Маленький енот обрадовался, много сладкой осоки собрал.
– Сен тоғанда отырған нәрседен қорықпадың ба? – дедi маймыл.
– Ты в пруду сидящего не испугался? – спросила обезьяна.
– Жоқ, ол қорқынышты емес. Сен оған күлiмде, ол да саған күлiмдейдi, – дедi кiшкене жанат.
– Нет, он не страшный. Ты ему улыбнись, он тоже тебе улыбнётся, – сказал маленький енот.