Майго лепшага сябра клічуць Аляксей. Мы з ім разам займаемся футболам. Ён старэйшы за мяне на год. Але выглядае Лёша яшчэ старэйшым, таму што ён вельмі высокі. Ён вышэйшы за мяне на дзесяць сантыметраў. Акрамя таго, Лёша ходзіць у трэнажорную залу, таму ён даволі мускулісты. Ён вельмі моцны, і ў яго вялікія далоні з заўсёды акуратна абрэзанымі і чыстымі пазногцямі.
Лёша не прыгажун, але даволі сімпатычны. У яго твар з шырокімі скуламі, высокі лоб, які затуляе чуб. Вочы ў Лёшы карыя, шакаладнага колеру. Валасы ў яго цёмна-русыя, прамыя, кароткія. Валасы Лёша не ўкладвае, яны заўсёды ляжаць на яго галаве ў творчым беспарадку.
Лёша ўмее стыльна апранацца. Яго адзенне заўсёды адпавядае сітуацыі. Ён аднолькава добра ўмее выглядаць і ў касцюме, і ў джынсах. Ён вельмi акуратны і заўсёды пахне дарагім адэкалонам.
Ён вясёлы і прыязны, да ўсіх адносіцца добразычліва. З яго твару не сходзіць усмешка.
Дзякуючы сваёй сімпатычнай знешнасці і абаянню Лёша падабаецца людзям. Думаю, калі б вы з ім пазнаёміліся, ён бы і вам спадабаўся.
Могуць быць такія адказы, як 3) і 5).
Вучаніцы Вольга і Ганна сядзелі восенню на беразе возера пад вольхамі на імху і размаўлялі пра навуку. Іх вочы былі накіраваны на воблака, што праплывала па небу. А вусны абмяркоўвалі, што цяпер праходзяць у іх школах вучні. У школе Вольгі па геаметрыі зараз праходзяць вострыя вуглы, а ў школе Ганны - вывучаюць прамыя. Па геаграфіі Вольга вывучае Мінскую вобласць, а Ганна - Брэсцкую. Па літаратуры абедзве дзяўчынкі вучацца пісаць водгукі, але па розных творах. На біялогіі ў Ганны дзеці праходзяць змей, напрыклад, вужоў, а ў Вольгі - анатомію чалавека: яго вушы, вочы і вусны. Нічога агульнага. Але абедзве дзяўчынкі, хоць і вывучаюць у школе розныя рэчы, пасля школы імкнуцца паступіць у педвучылішча. Вось скончаць яны гэта вучылішча, і будуць вучыць іншых таму, што ведаюць самі. Па-мойму, пахвальная мара.
Я вельми люблю прыроду.Яна такая прыхожая.Скольки бароу,дярэуяу.Я гаржуся сваёю прыродаю,яе николи ты не знайдеш....николи не прыдумаеш....беражыте прыроду....яна у вас адна як маци
Биография Микиты Гастрыта. Ужо адна мянушка раскрывае нам яго характар — пахмурны, непрыемны, злосны, калючы. Гэта складаны і супярэчлівы чалавек, які жыве не па ўласным сумленні, а па застарэлых, фальшыва-казённых прынцыпах. Недаверлівы, хваравіта зайздрослівы да чужой радасці. У гады калектывізацыі ён «выкарчоўваў» кулакоў, змагаўся з аднаасобнікамі. Мікіта толькі выконваў загады, і тут няма яго вялікай віны. Але Мікіта напісаў данос на Васілёвага брата Андрэя ўжо не па загадзе, а па ўласнай ініцыятыве. I не таму, што бачыў у ім ворага, а таму, што Андрэй збіраўся засылаць сватоў да яго будучай жонкі. Пакаянне Мікіты запозненае, непаслядоўнае. Застарэлыя звычкі мацнейшыя за сумленне.