Аднойчы я ішоў са школы і ўбачыў маленькага шчанятка. Ён выглядаў бездапаможным і замерзлым, быў вельмі галодным і брудны. Мне яго стала шкада. Я падабраў гэтага малога і панёс дадому. Калі я прыйшоў дадому першым жа справай адразу спытаў у бацькоў, ці можна мне ўзяць яго ў нашу сям'ю. Яны з забеспячэннем пагадзіліся, але што б за ім добра даглядаў. І я хутка пабег яго карміць, памыў яго, і назваў Тузікам. Тузіку спадабалася як я яго назваў. Тузік радасна цяўкнуў адказ на яго мянушку і заматляў хвастом. Калі Тузік падрос мне можна было яго выгульваць я кожны дзень выводзіў яго гуляць. Мы з Тузікаў сталі самымі вернымі і лепшымі сябрамі.
Костя быў вельмі спагадлівым і вясёлым хлопчыкам, але не зважау свайго настаўніка чарчэння. Калі ён вучыўся ўжо ў 10 класе, то дзеці ўсе больш прасілі настаўніка прачытаць ім кнігу на латыні. Яшчэ нельга не адзначыць, што Костя быў вельмі смелым хлопцам, таму што калі пачалася вайна Костя вучыўся на лётчыка, і тым самым ён адважыў пайсці нп вайну.
Подробнее - на Znanija.com - znanija.com/task/27918687#readmore
Звiнець, капялюш, пошта, пялестак
У празрыстых лужынах - канчатак-ых, м.скл.
Незвычаных птушак - канчатак-ых, в.скл.
У беларускіх лясах- канчатак -iх, м.скл.
Галасістых шпакоу - канчатак -ых, р.скл.
Вадзяных раслiн - канчатак -ых, р.скл.
Розных жывёл - канчатак -ых, в.скл.
Бяроза - бярозка (-к-) - бярозанька (-аньк-)
крыніца - крынічка (-к-) - крынічанька (-аньк-)
рукі - ручкі (-к-) - ручанькі (-аньк-)
Памяньшальнае (памяньшальна-ласкальнае) значэнне словам надаюць суфіксы -очак,<span> -ічак-, -ычак-, </span>-уц<span>-, -еньк-, -аньк-, -к- і інш.
Павелічальнае значэнне надаюць суфіксы -ішч-, -ашч-.</span>