Біздің қазақтың мақалдарының көбінің іске татырлығы да бар, іске татымақ түгіл, не құдайшылыққа, не адамшылыққа жарамайтұғыны да бар.Әуелі «Жарлы болсаң, арлы болма» дейді. Ардан кеткен соң, тірі болып жүрген құрысын. Егер онысы жалға жүргеніңде жаныңды қинап еңбекпенен мал тап деген сөз болса, ол - ар кететұғын іс емес. Тыныш жатып, көзін сатып, біреуден тіленбей, жанын қарманып, адал еңбекпен мал іздемек - ол арлы адамның ісі.«Қалауын тапса, қар жанады», «Сұрауын тапса, адам баласының бермейтіні жоқ» деген - ең барып тұрған құдай ұрған сөз осы. Сұрауын табамын, қалауын табамын деп жүріп қорлықпенен өмір өткізгенше, малды не жерден сұрау керек, не аққан терден сұрау керек қой.«Атың шықпаса, жер өрте» дейді. Жер өртеп шығарған атыңның несі мұрат? «Жүз күн атан болғанша, бір күн бура бол» дейді. Тәңірге жазып, мінбей-түспей арып, шөмеңдеп диуаналықпен бір күн болған буралық неге жарайды?«Алтын көрсе, періште жолдан таяды» дейді. Періштеден садаға кеткір-ай! Періште алтынды не қылсын, өзінің көрсеқызар сұмдығын қостағалы айтқаны. «Ата-анадан мал тәтті, алтынды үйден жан тәтті» дейді. Ата-анасынан мал тәтті көрінетұғын антұрғанның тәтті дерлік не жаны бар. Бұлардың бәрінен де қымбат ата-анасын малға сатпақ ең арсыздың ісі емес пе? Ата-ана шамасы келсе, михнаттанып мал жиса да, дүниелік жиса да, артымда балаларыма қалсын дейді. Ол ата-ананы малға сатқан соң, құдайға дұшпандық іс емес пе? Осындай білместікпенен айтылған сөздеріне бек сақ болу керек.
вопросы сам составишь!!!
"Отан отбасынан басталады" демекші әр бір адамның қоғамда істеген ісі отбасына байланысты. Егер ол өзін сыпайы ұстаса, демек отбасында жақсы тәрбие берген деген сөз, ал егер өзін ұстай алмаса отбасысы дұрыс емес деген сөз.
Ответ:
Мынау-біздің қора.
Қорада кішкентай ақ лақ бар.
ешкінің төлі-лақ.
мен төлді жақсы көремін
лақ сүт ішеді,секіреді,
Дені сау болу үшін таңертең жаттығу жасаймын.спортпен айналысатын. Күнде жемістер мен ккөкөністерді жеймін. Адам саурова болу үшін жүгіртіп керек жəне шыныға керек
Менің тәрбием.
Мен өзімді тәрбиелімін деп санаймын. Өйткені мен әке шешем үйреткен нәрсені ұмытпаймын. Олар маған кіші кезімнен тәрбиелі болуды үйретті. Әрдайым үлкендермен сәлемдесемін, автобуста орын беремін, кішіге қамқормын. Мен мектепте оқимын. Ол жерде мұғалімдермен ерегіспеймін, айтқан затын орындап беремін. Әке шешеме, үлкендерге дөрекі сөйлемимін. Енді мен өз өзімді тәрбиелеп келемін. Менің ойымша әр адам өзін тәрбиелеп, сөйлегеніне қарап жүру керек.