Құрау -құрау----жылқыны шақырады
шөре-шөре----ешкіні шақырады
пұшайт-пұшайт---қойды шақырады
Біз улкендерге көмек беру керекпіз мысалы Автобуста Улкендерге орын беру. Олрдын пакетін алып жолдан өткізу
<span> Отан дегеніміз не? Отан сөзі - әр адамның жанына жақын, жүрегіне жылы тиер сөз... </span>
Менің туған жерім – Қазақстан Республикасы. Бұл – бай тарихпен, көне мәдениетпен және ерекше табиғатпен ұлы мемлекет. Осы тамаша табиғат-ай! Бурабайдың қатты қарағайлары, тың жердің алтын егіндері, Ұлы даланың ақшыл бетегесі – барлық менің Қазақстаным. Менiң Қазақстаным - ел ыстық қалаулы сонымен аяулы, маңызды, асыл. Ғасырлар көп оның жауларынан қоныстандырып, меңгерiп, қорғал қалылу және бүгiн өмiршең бiзге мұраға тапсырылу үшiн бабаларымыздарға керек болды. Еңбек, тер және қандар, қуаныш және бейнеттер неше өткен ұрпақтар үлесiне тидi. Жоңғарлармен соғыстар, патшалықтың қиын кезеңі, Ұлы Отан соғысы – қазақ халқы көп қайғыларды көзі көрді.
<span> Әр Қазақстанның азаматы айрықша күнін есте сақтады және онымен мақтанады. 1991 ж. 16 желтоқсанда Қазақстан Республикасының мемлекеттік саяси тәуелсіздігі туралы конституциялық заң қабылданды. Осы жылда біздің тәуелсіздігімізге 25 жыл орындалды. Сөз жоқ, Қазақстан халқы үшін ұлы күн. Бұл барлық еңбекқорлықтың, халықтардың достықтың нәтижесі. </span>
<span> Қазіргі Қазақстан – егемен, демократиялық, зайырлы, құқықтық және әлеуметтік мемлекет. Әрине, бізге қайда ұмтылу бар. Ғылымды даму, ауылдарды демесу, жемқорлықты жою керек. Бірақ барлық Қазақстан жетістіктері алда болады. Мен сенемін. </span>
<span> Біздің елбасымыз – Н.Ә.Назарбаев, дана адам, шебер саясатшы, нағыз отаншыл. Ол – Ата Заңның гаранты. Біздің Ата Заңымыз – негізгі тәуелсіздіктің нышандарының бірі. Қазақстанда өз мемлекеттік рәміздері бар. Олар: ту, елтаңба, әнұран. Олар егемендікті, бостандықты, дәстүрлерді, тәуелсіздікті көрсетеді. Тәуелсіздік – бұл бүгінгі өмір ғана емес, сонымен қатар, ертеңгі өміріміз - Қазақстанның болашағы, оның мүмкіндіктері мен мақсаттары. Тәуелсіз болу – өз тағдырына жауап беру деген сөз. </span>
<span> Ақыр соңында, әр Қазақстан Республикасының азаматы не істеу керек? Ол мемлекеттік тілін білу, барлық халықтардың дәстүрлерін құрметтеу, өз Отанды қорғау керек. Себебі Қазақстан – біздің ортақ үйіміз, біздің Отанымыз. </span>
Мухтар Магауин – народный писатель Казахстана. Родился 2 февраля 1940 года Шубартауском районе Семипалатинской области. В 1962 году окончил филологический факультет Казахского государственного университета им. С. М. Кирова (ныне им. аль-Фараби), в 1965 году – аспирантуру (там же). Кандидат филологических наук (1967). Трудовой путь М. Магауин начал в 1965 году, работал заведующим отделом литературной критики газеты «Қазақ әдебиеті». В 1967–1981 годы он заместитель главного редактора в издательстве «Жазушы».
Работая старшим научным сотрудником в Институте литературы и искусства им. М. Ауэзова при Академии наук КазССР, он читал лекции по спецкурсу «Казахский фольклор и история казахской литературы» в Литературном институте им. М. Горького в Москве.
В 1983–1984 годы на свободной творческой работе, 1984–1986 годы М. Магауин — главный редактор издательства «Жазушы»; в 1987 году — на свободной творческой работе, с 1988 года — главный редактор журнала «Жұлдыз», секретарь правления Союза писателей Казахстана.
На страницах печати произведения М. Магауина впервые появились в 1959 году. В 1960 году он издал научную монографию «Қобыз сарыны». После этого писатель обратился к художественной прозе: роман «Көк мұнар» (1972), повесть «Бір атаның балалары», исторический роман-дилогия «Аласапыран» (1980–1982), роман «Шакан Шері», автобиографический роман «Мен», рассказы «Құмырскакырғын», статьи «Ұлтсыздану ұраны» и другие" и другие.
М. Магауин не только замечательный писатель, но и прекрасный переводчик. Его перу принадлежат переводы на казахский язык сборника избранных рассказов С. Моэма, роман Г. Хаггерта «Копи царя Соломона» и др. Отличительной чертой таланта Мухтара Магауина является стремление не только глубоко познать историю своего народа, но и правдиво отразить ее в литературных трудах. В исторических, художественных произведениях писатель воспроизводит неповторимый колорит того или иного исторического периода, жизнь людей, их обычаи и обряды, мечты и стремления. В 1997 году мэтр казахской литературы, народный писатель Казахстана Мухтар Магауин был признан лучшим писателем тюркского мира и стал лауреатом престижной международной премии Фонда деятелей искусств и писателей Турции «За заслуги перед тюркским миром». Премию М. Магауину вручил в Анкаре 7 мая 1998 года лично президент Турецкой Республики Сулейман Демирель.
В 2002 году вышел в свет 13-томный сборник произведений М. Магауина, многие из которых переведены на русский язык, изданы на иностранных языках. Писатель является Лауреатом Государственной премии Казахской ССР им. Абая.
- Оның қаладан тыс саяжайы бар екен.
- Мүмкін сол жақа демалыс күндерді өткімерміз?
- Бірақ оның саяжайында тоқ жоқ.
- Бұл жағы қуанытын жағдай емес.
- Саяжайда өткізсек бір жағынан бізге де тиімді болар еді.
- У него есть дача за городом.
- Может там выходные проведем?
- Но там нету света.
- А вот это не весело.
- С одной стороны будет выгодно если проведем на даче.