Я вельмі люблю (канчатак -ю) пакаёвыя расліны. Раніцай я
ўстаю (канчатак -ю) і размаўляю (канчатак -ю) з імі. Адзін раз у два дні я паліваю (канчатак -ю) свой сад (лiтара -д) на акне. Удзячныя расліны заўсёды
ўсыпаны прыгожымі (лiтара -ы) кветкамі. Я з радасцю гляджу (канчатак -у)
на іх.
Можно спросить? А что с ними делать надо?
Ответ:аутар адносіцца да мульціка з дабрынёй і ласкаю, а к гастрыту са злом і плахім аднашэнеем
Объяснение:
<span> Ці многія з нас зараз звяртаюць увагу на бабуль і дзядуль? Шмат хто разважае так: «А чаго на іх азірацца? Яны ўжо пажылі сваё. Чаго ім яшчэ трэба?» А яны ж таксама людзі, і ім патрэбна чалавечая цеплыня. Тым болып, што яны могуць падзяліцца з намі сваімі ведамі. Старыя людзі жылі бліжэй да зямлі, і яны не забываюцца, як часам мы, аддзячыць ёй за цеплыню і шчодрасць.</span>
<span> Можа, калі-небудзь трэба прыслухацца і да старых і людзей? Магчыма, яны часта не разумеюць нас, сённяшніх, бо жылі ў зусім іншы час, калі маральныя каштоўнасці былі інакшыя. Але заўсёды яны дапамогуць трапнай заўвагай, падбадзёраць ласкавым словам.</span><span>Лёс старых людзей шмат у чым залежыць ад нас. Беражыце іх, людзі, прашу вас! Беражыце.</span>