<span>Міне, құркүйек айы туды, күз келді. Күн қысқарып, түн ұзарды. Аспаннан бұлттар қаптап, сіркіреп жаңбыр да жауып тұр. Күн сирек көрініп, аз жылытады. Анда-санда таңертең салқын болып қояды. Өткір суық жел арық малды, жұқа киімдіні тоңдыра бастады. Жұрт күземін алған, киізін де басып алды. Маса, шыбын, құрт-құмырсқа жоқ болып кетіпті, құстар да жылы жаққа ұша бастады. Қарлығаштар көптен көрінбейді. Аспанда тырналар да тізіліп ұшып барады. Ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп шөптер де қурап қалған. Егіншілер астығын жинап алып, шашындыда әр жерде ғана жаңбырға сарғайған шошақтар тұр, оларды де иелері тасып алуға шана жолын күтіп отыр. </span>
Қазақ халық поэзиясының
алыбы атанған Жамбыл Жабаев 1846 жылы «Байғара, Жамбыл, Ханда мен
туыппын, Жамбыл деп қойылыпты атым сонан» деп ақынның өзі айтқандай
қазіргі Жамбыл облысы, Шу өзені бойындағы (Шу ауданы) Жамбыл тауының
етегінде Жапа деген қыстауда ақпан айының боранды күндерінің бірінде
дүниеге келген. Бұл кез ақынның «Менің өмірім» өлеңінде:
Көз аштым, сорғалаған
қанды көрдім,
Қамыққан, қанды жасты жанды көрдім,
Ел көрдім – еңіреп босқан аңды көрдім,
Қойнында Алатаудың зарды көрдім, –
деп айтқандай ел ішіндегі әлеуметтік жағдайдың меңдеп тұрған тұсы еді.
Бұл – Жетісу өңірінің Қоқан хандығына қарап тұрған шақтағы ел
басқарудағы жолсыздықтың шектен шыққан кезі еді. Бір жағынан ақ
патшаның, екінші жағынан жергілікті ел билеушілердің мөлшерден тыс
алым-салығы бұқара халықты титықтатып тастап еді. Қалың бұқараның дені
жоқ-жітікпен, бірде аш, бірде тоқ болып өлдім-талдыммен күнелтіп жатқан
тұсында дүниеге келген ақын сол тұстағы ел өмірінің жанды картинасын
қазақ поэзиясына шынайы қалпында алып келді.
Время,это удивительный дар,никто не спорит. Время летит очень быстро. есть несколько пословиц по поводу времени и как оно быстро летит. время существует для человека чтобы жить. время надо для того чтобы играть,смеяться,радоваться жизни. и никто времени не будет мешать,оно не пронзительно литии вперёд!
Там надо в 5 подставить правильные ответы или же правильные слова
Тол соз дегенимиз ол сойлеушинин созин бұлжытпай сол калпында жеткизу.Мысалы:"Мен кеше мектепке бардым"-деді Айнур.Ал толеу соз дегенимиз ретин айтылуын озгертеди мысалыга:Айнур кеше мектепке баратындыгын айтты