Қазақ халқы жылқының түсін қылаң және баран деп бөлген.
Әдеби шығармаларда -жирен, күрең, шегір,теңбіл т.б деп жылқыларды бейнелейді. (бұл жіңішке дыбысқа)
Ақбоз, құла, торы, тарлан, шаңқан т.б(бұл жуан дыбысты)
Деректі:Абай,ауыл,апасына,әйел,Телғара,анасы - Ұлжан,әжесі - Зере, немересі,аттан,шешесін,әкең,балам,қол,бойың,білімің.
Дерексіз: хабарын,тілеуін,сәлем,мінезі,сабырмен,рұқсатын,фатиқасын,Қазіреттің.
Әсемпаз болма әрнеге
Әсемпаз болма әрнеге,
Өнерпаз болсаң, арқалан.
Сен де — бір кірпіш, дүниеге
Кетігін тап та, бар қалан!
Қайрат пен ақыл жол табар
Қашқанға да, қуғанға.
Әділет, шапқат кімде бар,
Сол жарасар туғанға.
Бастапқы екеу соңғысыз
Біте қалса қазаққа,
Алдың — жалын, артың — мұз,
Барар едің қай жаққа?