Хочацца.............................................................
<span>Назоўнік – самастойная часціна мовы, якая абазначае
прадметы або асобу прадмета, адказвае на пытанні хто? што?, мае род,
скланенне, змяняецца па ліках
і склонах, у сказе часцей за ўсё бывае дзейнікам ці даданым членам сказа (Мядзведзь, воблака, вераб’і, сшытак, камбайнер, траўка,
ластаўка, суніцы, дзверы, школьнікі,
сям’я, тэрыторыя, баяніст...).</span>
Склоны назоўніка:
<span>Н. каго? чаго?</span>
<span>Р. хто? што?</span>
<span>Д. кім? чым?</span>
<span>В. каго? што?</span>
<span>Т. аб кім? аб чым?</span>
<span>М.
каму? чаму?</span>
1. Што абазначае назоўнік?
2. На якія пытанні ён
адказвае?
3. Калі назоўнік адказвае
на пытанні хто? што?
4. Па чым змяняецца
назоўнік?
5. Якога роду бывае
назоўнік?
6. Як вызначаюць лік
назоўнікаў?
МАРФАЛАГІЧНЫ РАЗБОР
НАЗОЎНІК
1. Часціна мовы.
2. Пачатковая форма (назоўны
склон, адзіночны лік)
3. Лексіка-граматычныя разрады:
Агульны ці ўласны
Адушаўлёны ці неадушаўлёны
Зборны
Рэчыўны
Канкрэтны ці абстрактны
4. Пастаянныя марфалагічныя
прыметы: род, скланенне.
5. Зменныя марфалагічныя прыметы:
форма ліку, склону.
6. Сінтаксічная роля.
<span> </span>
Ляжыць на сене, сам не есць і другім не дае.
З людзьмі сябруе, хату вартуе, жыве пад ганкам, хвост абаранкам.
У хаце пірагом, на дварэ абаранкам.
Двое свецяць, чатыры сцелюць, адзін лажыцца.
Сядзіць на печы, заплюшчыўшы вочы.
Выйшла пані сямірута, убачыла мігірута, носам, мігіросам, а мігара - хоп!Лёг вусаты, устаў гарбаты.
Каціўся клубочак, за клубочкам - торбачка, за торбачкай - нітачка.
Калматы, вусаты, есці пачынае, песенькі спявае.
Па хаце ходзіць, шастом водзіць.
Гаспадар на гумно нясецца, а за ім жардзіна трасецца