Дыя "Пінская шляхта" пісалася пасля адмены прыгоннага права і пасля паўстання 1863 года. Паўстанне закончылася паражэннем, і ў краіне наступілі часы жорсткай рэакцыі. Душылася любая дэмакратычная думка. Царская вярхушка, баючыся новага ўздыму прагрэсіўных сіл, была толькі тым і занята, што адсочвала любыя павевы бунтарства з мэтай назаўсёды вытравіць у людзей дух непакорнасці.
Гэты час прыйшоўся на руку царскім прыслугачам, чыноўніцтву і асабліва тым, хто прывык з усяго на свеце рабіць грошы, не звяртаючы ўвагу на тое, сумленным ці несумленным шляхам гэтыя грошы зароблены.
Менавіта гэта - бессаромныя паводзіны царскай судовай бюракратыі - імкнуўся паказаць у сваім творы В. Дунін-Марцінкевіч.
Царскі суд і законнасць паўстаюць перад намі ў вобразе станавога прыстава Кручкова і яго памочніка Пісулькіна, якія прыязджаюць у мястэчка для разборкі сваркі паміж двума шляхцічамі. Першае, што адразу кідаецца ў вочы пры знаёмстве з Кручковым, - яго неадольная цяга да чужой кішэні. Яшчэ не пачаўшы "разбірацельства", Кручкоў ужо загадвае шляхце несці хабар: "Няхай аддадуць хурману, ды спакуйце там харашэнька ў возе". За час, што цягнулася "разбірацельства", Кручкоў выцягнуў са сваіх падсудных усё, што толькі мог. Загады даваць хабар гучалі з яго вуснаў часцей, чым якія іншыя словы.
Кручкоў - чалавек хітры. Акрамя таго, ён добра ведае псіхалогію сваіх кліентаў - Пратасавіцкага, Цюхай-Ліпскага і падобных да іх шляхцічаў. Яны гатовы будуць аддаць усё, што маюць, абы толькі не быць бітымі лазой. Але і гэта для іх не самая страшная абраза. Самае абразлівае, лічаць Пратасавіцкі і Цюхай-Ліпскі,- быць бітымі не на дыване, як таго заслугоўваюць сапраўдныя шляхцічы, а на голай зямлі.
Нахабства - вось яшчэ адна з асноўных рыс Кручкова. Карыстаючыся цемнатой, забітасцю, абмежаванасцю і запалоханасцю мясцовай шляхты, ён гаварыў розную бязглуздзіцу, абсалютна ўпэўнены ў тым, што ніхто нічога не заўважыць: "Па ўказу всеміласцівейшай гасударыні Елісаветы Пятроўны 49 апрэля 1893-га года і всеміласцівейшай Екацерыны Вялікай ад 23 сенцябра 1903-га года".
Паводзіны станавога прыстава - пародыя на царскае правасуддзе. Менавіта такія людзі - хабарнікі, злодзеі, хітруны - вяршылі правасуддзе. Гэта моцна хвалявала В. Дуніна-Марцінкевіча, і як пратэст была напісана камедыя "Пінская шляхта".
<h2>Однажды под Новый год....</h2>
Новый год самый долгожданный праздник. Многие любят зиму из-за этого праздника. Все люди ждут новогоднего волшебства. Каждый верит, что в новогоднюю ночь исполняются все желания.
Особенно ждут Новый год дети, ведь Дед Мороз должен принести им кучу подарков. А как хочется увидеть настоящего Деда Мороза, когда он ночью кладет подарки под елку.
Новый год не только самый веселый праздник, но еще и самый вкусный. Сколько разных блюд стоит на столе!
С нетерпением ждешь полночи, когда начнут бить куранты. В эти секунды люди затаив дыхание, начинают загадывать самое заветное желание. Очень важно верить в то, что оно непременно сбудется.
И вот бьют куранты, в этот момент вылетают из бутылок миллионы пробок. Игристое, золотое шампанское наполняет хрустальные бокалы. Хрустальный звон открывает двери в новый год. Все желают друг другу в наступившем новом году счастья, здоровья, успех в работе и в личной жизни.
Новый год это праздник, который объединяет людей, он дает веру в нечто светлое новое и интересное. Позади, остается все плохое, все старое и ненужное. В новый год нужно нести только самые светлые чувства, самые добрые намерения, ведь во много зависит от нас, каким будет наступающий новый год и что он нам принесет.
Так и надо жить втроем.
Бох любит троицу!
Составь с начало стихи. Например А.С. Пушкина и т д.
потом сказки про животных
потом поэмы о руслане и людмиле
В сё это я добавил, потому что они позновательные и прекрасно влияют на детей
Хорошая русская сказка. Учит тому что злой человек не добьется счастья, и будет только страдать от своего зла...