Ты здесь должна написать что у тебя есть.Например:Менің аю ойыншығым бар(У меня есть плюшевая игрушка).Дальше так и продолжаешь.Есть ли утебя кролик да/нет.Есть ли у тебя мышь да/нет.Есть ли у тебя мишка да/нет.
Абай Кунанбаев
Кто теперь не знает и не почитает Абая - великого поэта, философа,
просветителя-демократа, основоположника казахской письменной литературы,
композитора, народного заступника?! Почитание это приобретает еще
большую глубину, когда узнаешь, в какое трудное и сложное время
приходилось жить и творить Абаю. Степь, с ее привычной феодальной
патриархальщиной, будто трещала по швам под могучим напором новых
товарно-денежных отношений, усилившейся борьбы за власть, колониального и
феодального притеснения. Все это свинцовым грузом ложилось на ростки
казахской передовой общественной мысли и художественного слова, упорно
пробивавшиеся в неоглядной степи к солнцу, к свету... И им суждено было
дать чудесный плод, имя которому - родоначальник казахской
реалистической литературы - Абай!
Әжем әрең-әрең ( зорға деген магына) алтыншы қабатқа баспалдақпен көтерілді.Айжан маған ақшаны қолма-қол (тез,жылдам мағына) берді.Нұрали бір мультфильмді көре- көре (қайта-қайта мағына) жалықты.Абай ағайын- туыстарының ( бір ауыл,щакым,жақын туыс үйіне қонаққа барып келді.Дидардың үйлену тойына алыс- жақын туыстарының бәрі жиналды.Айман көрмей-білмей неге өтірік айтасың?!.Мына көйлек қап-қара болғанымен әдемі көрінеді.Он-он бес жыл өткен соң ол жақын досың еске алды.
Мені анам нан әкелуге дүкенге жіберді.Мен дүкенге келгенде екі сатып алушы тұр екен.Олар көп тұрды.Сосын мен оған:
-Сәлеметсізбе! Сіз тез боласызба? Әйтпесе анам уайымдап қалады.
Бағанағы кісі маған қарап:
-Әй балақай кезегіңе тұр.Мен бірінші келдім.Менің сенің анаңда шаруам жоқ.Сондықтан кезегіңе тұр!-деп айқайлады.
Сосын дүкенде бір емес екі сатушы екен.Екінші сатушы маған қарап:
-Ей балақай мында кел не аласың!-деді.
-Мен бір нан аламын!-дедім
-Жақсы міне,алағой
-Неше теңге төлеуім қажет?
-Сен үшін тегін барағой әйтпесе анаң уайымдап қалар
-Рахмет сізге көп-көп!!!
-Оқасы жоқ! Әрдайым көмектесуге дайынмын-деді әлгі сатушы!
Айтыс - әдебиет жанры болғанымен ертеден қалыптасқан халықтық дәстүрдің үлкен түрі. Ойын, той, ас, қыз ұзату, келін түсіру сияқты қазақ тойлары жүйрік ат, білекті палуандармен бірге айтыс ақындары да қатысып, олар айтыс арқылы той қызығы мен мәртебесін көтере түскен. Әрине мұндай жерде айтыстардың өз мақсаты, талабы, шарты бар. Көшпелі елдің қызық-қуанышын бөлісіп келген айтыс халқымыздың сан алуан ойын-той, әр түрлі дәстүрлі думандарда қуана қызықтайтын театры іспеттес болған. Жұрт көпшілік алдында сөз сайысына түскен екі ақынның жеңіске жету жолындағы тапқырлықтары мен алғырлықтарына куә болып, солардың біреуінің намысын жыртып, тілеуін тілейтін жанкүйеріне айналады. Бұған айтыстың сауықшылдық, эстетикалық ләззат беретін сипаттары да айтарлықтай қызмет атқарады. “Аттың жалы, түйенің қомында” дегендей көп дайындықты керек етпейтін айтыс кез келген жерде өте береді де, мұның тыңдаушысы да, бағасын беріп төрелік айтушысы да халық немесе қадірлі ел ақсақалдары болады. Айтыстың дәстүрлі өнерге айналуына көшпелі өмір салты тікелей әсер еткені байқалады. Көшпелі елде шілдехана, ойын-тойға ерекше мән беріліп, қонақ кәдеден бастап, кішігірім ауыл айтыстары да өтіп отырған. Бұлар ертеңгі көрнекті айтысқа бастайтын дайындық тәрізді бүкілхалықтық сипат алған. Арқалы айтыс ақындары бірін-бірі іздеп келіп айтысатын дәстүрге жалғасты. Бір де бір үлкен жиын, ас-той ақындар айтысынсыз өтпейтін болды. Бұл дәстүр айтыстың сан алуан мазмұнды, мол ауқымды жанрға ұласуына қолайлы жағдай жасады.
Айтыстың негізгі салмағы да, түйіні де өмір шындығы. Бетпе-бет келген екі ақын да сол орайда жеңудің сан алуан жолдарын, амал-тәсілдерін қарастырады. Ә дегеннен амандасу, ел жағдайын сұраудың өзінде айтыс боларлық түйін, сын тағарлық мәселелер іздестіріледі. Қарсыластардың қай-қайсысы да негізгі уәж, аталы ойларын бірден жайып салмай, аңысын аңдап, құрылған тор, айлалы қақпанға түсіруді көздейді. Оның алдын орап, матап, шырмап, қисынды да уәжді сөзбен тоспақ болады. Машығы мол, айла-тәсілі көп, аталы сөзді орнымен қолдана білген ақын ғана мәрелі жеңіске жетеді. Суырып салма өлеңге ысылған, ағыл-тегіл жыр иесі айтыста сөз таппағаннан жеңілмейді, аталы сөзден, жүйелі ойдан, бұлтартпас шындықтан тосылады. Мұны қанша өкінішті болса да жұрт алдында ашық мойындауға, кейінгі жырлау кезінде жасырмай айтуға мәжбүр болған. Бұл шыншылдық ойды “Аталы сөзге арсыз жауап қайырады” деген мәтелімен айтыстың әділ қазысы болған халық өзі түйіндеп отырған.