Бир куни арыстан казанга су кайнатып, жануарларды жинайды. "Ким сол ыссы суды ишеды, соган кымбат сыйлыгым бар"- деды.
Жануарлар кезекпен-кезек казанга жакындайды, бирак кайнап турган суды ишуге батылы бармайды. Сонынан коян келип, казанды котереды де:
-Ыссы су ишкенды унатамын! -дейды.
-Онда иш! -деп айкайлайды жануарлар. Сонда коян казанды катармен турган жануарларларга бир-бирлеп:
-Кориндер, су шыныменде ыссы! -деп корсетеды. Сонгы жануарга келгенде, су суып, коян ишип алады. Жануарлар ан-тан болады.
Алданып калган арыстан коянга сыйлыгын усынып:
-Мине, нагыз батыр! - деп мактайды.
"Бірлік болмай тірлік болмас"- деп атам қазақ бекерге айтпаса керек ,себебі ,бірлік жоқ жерде әрдайым дау жанжал туып тіршілікте өмір сүру қиындай түсері сөзссіз.Тату тәтті, ашық аспан астында, бірлігіміз жарасқан ұлт болып мәңгі өмір кешейік ағайын.
<span>акымакты канша акылды етуге тырыссанда,ол акылды болмайды.</span>