Шчырасць
гмшвфцпмлвядлфывфывзбуывжюдзмбкпоитписуанпвшсифугвагш
Ответ:
Люстра вясела,я сядзеў,і ўспомніў:трэба даць гасцінец,у якім было столькі прысмакаў:аўсянка ў шклянке,цукеркі і любімы яблык.
Объяснение:
Дом - дамы, горад - гарады, рака - рэкi, мёд - мядовы, лес - лясны.
Мне тоже надо<span>Мой любімы былінны герой – гэта Ілля Мурамец. Мне вельмі падабаецца апісанне гэтага волата ў быліне пра Іллю Мурамца і Салаўя – разбойніка. Ілля Мурамец, сапраўдны абаронца рускай зямлі. Ён не можа праехаць міма безабаронных людзей. У быліне гэта апісана тым, што Ілля Мурамец па шляху ў Кіеў – град праязджаў міма Чарнігава і ўбачыўшы сілу незлічоную вырашыў дапамагчы Чарнігаву. Ён пабіў ўсіх іх ворагаў і наўзамен нічога не запатрабаваў, а толькі папрасіў паказаць яму скарочаную дарогу ў Кіеў – град. Людзі Чарнігава , шкадуючы свайго выратавальнік , папрасілі не ехаць гэтай дарогай, таму што, каля крыжа Леванідава сядзіць Салавей – разбойнік. Сваім крыкам і свістам, ён усё блакітныя кветачкі абсыпае, ды людзей забівае. Але і тут Ілля Мурамец сваю адвагу выявіў. Не спалохаўся ён, не паслухаўся людзеў Чарнігава і паехаў карацейшай дарогай. А так як волатам ён з нараджэння быў, смяротны крык і свіст разбойніка яго не загубіў. Стрэліў Ілля Мурамец у разбойніка і выбіў яму правае вока. Прыехаўшы ў Кіеў – град ён не стаў хваліцца. Як трэба пакланіўся ён князю і прысутным і дачакаўся пытання князя аб прыбыцці яго ў Кіеў. Падчас аповеду свайго, ён ані сябе не узнёс і спакойна прапанаваў князю паглядзець на разбойніка, які знаходзіцца ў яго ў двары. Для таго, што б пацешыць князя, Ілля Мурамец загадаў Салаўю – разбойніку засвісцець ў паўсвіста салаўінага і закрычаць у поўкрыка звярынага. Але салавей засвістаў ва ўсю сілу і закрычаў на ўсю моц. Усе, акрамя спалоханага князя Уладзіміра і Іллі Мурамца траплялі мёртвымі. Пасля такога дзеяння Салаўя – разбойніка, Ілля Мурамец забіў яго. Агульныя рысы характару Ільі Мурамца, гэта адваг , кемлівасць, бясстрашнасць, любоў да свайго народу і нянавісць да ворагаў сваёй радзімы. Ілля Мурамец, гэта волат, подзвігі якога, захапляюць і усхваляюцца людзьмі.І ён ніколі не будзе баяяца сустрэчы з любым страшэнным чалавекам або зверам.</span>
я незнаю пиши это
У кожным далжен быць сапраудны сябар. Сапраудным сябрам можна назваць чалавека яки бескарысна дапаможа табе у труднай ситуацыии, не гледзячы на то, як цяжка гэта зрабиць. У чалавека сапрауднысябра незауседы чалавек. Гэта можа быць и жывела. Нездарма гавораць: ''Лепшы сябар чалавек, сабака''. Мне так здаецца, што мець сапрауднага сябара амаль не самае важнае у жыцци. Мне бы вельми хацелась, как у кожнага у жыцци быу свой сапраудны сябар!