Падкрэслице словы, у яких ёсть мяккия зычныя гуки. Бацька, письмо, дзверы, стрыжы, цверды, балота, ноч, воин, бярэзник, вочы. 2.
Валерия Прокопчук [3]
1. <span><u>Бацька</u>, <u>пісьмо</u>, <u>дзверы</u>, стрыжы, <u>цвёрды</u>, балота, ноч, воин, <u>бярэзнік</u>, вочы.
2. У сярэдзіне слова перад галоснымі е, ё, ю, і, я пасля зычных л, с, ц, з, н, дз.</span>
Ответ:
пераклад на беларускую мову:
Гусь быў вялікі і на рэдкасць прыгожы, усім выглядам дэманстраваў незалежнасць, упэўненасць і ўменне за сябе пастаяць. Ад яго пахла адрынай, дзе ён бавіў начлег з качкамі і курамі. Таму паставілі яго ў ванну і сталі мыць пад дожджыкам. Ён дапамагаў нам: сваёй доўгай шыяй, нібы вяхоткай, доўга цёр апярэнне і выйшаў з ваннай беласнежнай важнай птушкай. А потым раптам разгарнуў крылы і з такой сілай закалаціў імі ў паветры, што люстра ў пакоі захісталася.
Поспехау)
Лесок,лесной,лесочек
:-):-):-):-):-)
6 дзе сёння стаяць муры Магілёва, калісьці "драмала пушча ў сотні гоняў". У ёй жыў Машэка, "разбойнік страшны на ўвесь мір".
Даўней было шмат асілкаў. Машэка "дзіцём нясці ўжо мог калоду, якой трох сталых - не маглі". Аднак па натуры ён быў ціхі і лагодны. Змяніўся хлопец, "да крыві людской стаў ласы, сваё пакінуўшы сяло", праз дзяўчыну.
Машэка і Наталька былі аднагодкі. Сябравалі ў дзяцінстве, а "пасля і самі не спазналі", як прыйшло каханне. "Наталька ў вёсцы між сваімі найпрыгажэйшаю была". Не адзін хлопец ціха ўздыхаў па ёй, зайздросцячы Машэку.
Хлопцу выпала чарга гнаць плыты на Украіну. Вярнуўшыся ў вёску, ён даведаўся, што Наталька жыве ў доме багатага баярына, што дзяўчына "зраклася мілага свайго".
Не меў Машэка такой сілы, каб разваліць сцены замка, дзе быў вораг з яго каханай. 3 дня ў дзень хмурней ён станавіўся, расла ў ім помста.
Дачакаўшыся вясны, Машэка ўцёк у пушчу.
Спачатку дань жыццём плацілі
Яму адны багатыры,
Пасля знаходзілі ў магіле
Спачын і вёсак жыхары
— Прывітанне! Давай пазнаёмімся!
— Прывітанне, мяне завуць Каця Мне 16 гадоў. А Вам?
— Можаце звяртацца да мяне на «ты». Мяне клічуць Лена і мне 15 гадоў.
— Вельмі прыемна! Я з Мінска А адкуль ты?
— Я таксама з Мінска Чым ты займаешся? Ты студэнтка?
— Не, я пакуль хаджу ў школу. А ты?
— Я таксама. Ты любіш сваю школу?
— <span> Само сабой! Мой любімы прадмет - беларуская </span>мова.
— <span> Я таксама </span>яе люблю! У нас шмат агульнага!
— Можаш даць мне свой тэлефон?
— Чаму б і не<span>!</span>