Буын (фонетика) — сөйлеу мүшелерінің тұтастай қимылынан пайда болған бір немесе бірнеше дыбыстық тіркесі. Буынды тек дауысты дыбыстар ғана құрайды.
Менин агам музыка мектебинде окиды
Алихан кобызда жаксы ойнайды
кобыздын уни маган унайды
Сарыала жапырақтар
<span>Қонады қалқып ұшып. </span>
<span>Мүлгиді атырап бар </span>
<span>Жамылып алтын ішік. </span>
<span>Бу шығып бүйірінен </span>
<span>Ағады жылға-бұлақ. </span>
<span>Ақбөкен үйірімен </span>
<span>Барады Сырға құлап. </span>
<span>Дәнді алқап жалтылдайды, </span>
<span>Жайғандай дүзге кілем. </span>
<span>Жер-Ана ән тыңдайды, </span>
<span>Аққулар тізбегінен. </span>
<span>Қайың тұр амал қылып, </span>
<span>Шық моншақ тағынып ап. </span>
<span>Сүйеді самал – жігіт </span>
<span>Қалғандай сағынып-ақ! </span>
<span>Бұлбұлдар сайрамады, </span>
<span>Бұтаққа жайғасып жай. </span>
<span>Дөңгелеп Ай барады, </span>
<span>Әлемнің айнасындай! </span>
<span>Тәкәппар тау-шыңдар да </span>
<span>Өрлейді сүйіп өрін. </span>
<span>Қызығы таусылған ба, </span>
<span>Думанды дүниенің?! </span>
Үйір-аулақ (алшақ) (антоним)
Үйір, құмар, ынтық (синоним) ,
<span> бір үйір, (омоним) </span>
<span>-жаман әдетке үйір.</span>
<span>кеше мектепке таяу жерде мен бір адамның жерде жатқанын көріп,жедел ұялы телефоныма 103 санын теріп, жедел-жәрдем шақырдым </span>