1. Петрак заўсёды хацеў дагадзіць фашыстам і паліцаям. Можна ўспомніць, як упершыню да яго завіталі местачковыя паліцаі, як ён аднёсся да іх. Стары разумеў, што яны могуць забіць і яго, і яго жонку, таму ён, як кажуць сёння, з'яўляўся для іх "падкаблучнікам". Але не трэба заўсёды ісці на паваду ў іншых, таму яго тактыка і пацярпела крах
2. У некаторых момантах я згаджаюся са Сцепанідай, а у некаторых - не. Сцепаніда не збіраецца дагаджаць немцам, таму ёй і дастаецца. Спачатку немцы пануюць у іх, займаюць іх хату, забіваюць курэй, карову. Сцепанідзе трэба быць больш стрыманай. Але ў цэлым я згаджуся з яе пазіцыяй. Яна з'яўляецца адважнай жанчынай, аб чым сведчыць і тое, што яна ноччу выбрасвае стрэльбу фашыстаў у калодзеж
3. Фашысты і паліцаі ідуць як адно цэлае. Паліцаі - гэта паследвальнікі фашыстаў, яны проаводзяць такую ж палітыку, а, можа так і лепш сказаць, дапамагаюць фашыстам. Яны дапамагаюць катаваць людзей, забіраць у іх адзенне, каштоўнасці, прадукты харчавання.
Задать вопрос к придагательному!
Ответ:
Выпiсаць сказы:
Яна ўзяла (адз.л., ж.р.) птушку ў рукi i пабегла (адз.л., ж.р.) дамоў.
Ён узяў (адз.л., м.р.) кавалачак мяса , парэзаў (адз.л., м.р.) яго i пакармiў (адз.л., м.р.) птушачку.
Потым дачушка кармiла (адз.л., ж.р.) птушаня, мяняла (адз.л., ж.р.) яму ваду, чысцiла (адз.л., ж.р.) клетку.
Улетку мама, тата i Настачка паехалi (мн.л.) ў вёску да бабулi.
Уставiць лiтары:
Бегла, заўважыла, забыла, пабегла, пазнаў, пакармiў, кармiла, мяняла, чысцiла, паехала, выпусцiлi.
Зямля беларуси яна синявокая
Пакахаў юнак дзяўчыну, а тая запатрабавала, каб ён прынёс ёй матчына сэрца, - і тады адкажа яму ўзаемнасцю. I юнак выканаў тую ўмову... А калі нёс сваёй каханай матчына сэрца, спатыкнуўся і выцяўся. I сэрца спыталася: «Ці не балюча табе, сынок?»Самаахвярнасць і ўсёдаравальнасць - вышэйшая выява святой любові, бо толькі святыя здольны на такое пачуццё. Кожнаму грэшнаму разам з жыццем даецца і чалавек, праз якога прыходзіць жыццё, і да скону яно асветлена святым пачуццём матчынай любові. Гэтую любоў нельга вызначыць, вытлумачыць, вымераць, бо яна - дар Усявышняга, як само жыццё. Фантастычнымі сродкамі славяць матчыну любоў паэты, бо розумам усвядоміць яе немагчыма - «цуды можна разумець толькі сэрцам». У Цёткі ёсць хвалюючы верш «Тры кветкі», напісаны паводле народнага падання пра юнака, што ў доўгую нялёгкую дарогу ўзяў тры кветкі: ад друга, каханай і маці. У самы крытычны момант свайго жыцця юнак дастаў дарагі дарунак і ўбачыў: дзве кветкі завялі, жывой была толькі трэцяя - матчына.<span>У вершы «Голас» групоўкай слоў і выразаў з нарастаннем іх сэнсавай выразнасці («незнаёмы», «друг», «любая», «маці» - «здзівіць», «спыніць», «сагрэць сонцам лета», «вярнуць з таго свету») Максім Танк дасягае афарыстычнасш ва ўслаўленні маці і яе бязмежнай любові да дзяцей:</span>