Ответ:
[н] - зычны цвёрды, санорны - н
[о] - галосны націскны - о
[з'] - зычны мяккі, парны звонкі, свісцячы - с
[-] - - - ь
[б'] - зычны мяккі, парны звонкі, губны - б
[і] - галосны ненаціскны - і
[т] - зычны цвёрды, парны глухі - т
6 гукаў, 7 літар
Беларуская мова прыгожая і незвычайная. Колькі цудоўных твораў напісана на гэтай мове. Беларускай мовай нельга не захапляцца, бо з дапамогай яе можна перадаць усю прыгажосць навакольнага свету, а таксама і ўнутраны свет чалавека.
На працягу стагоддзяў беларуская мова змянялася, развівалася, ўдасканальвалася. Але як гаварыцца дасканаласці не прыбудоўкі, яшчэ многія пакаленні будуць дапаўняць, развіваць мову. Самае галоўнае-гэта захаваць родную мову, не даць ёй памерці, як адбываецца з іншымі мовамі. Згодна з модным тэндэнцыямі сучасныя людзі пачынаюць выцясняць родную мову, усе больш аддаючы перавагі замежным мовам, або штучна створаным.
<span>Беларуская мова нясе ў сабе культуру і звычаі той краіны, дзе на ёй размаўляюць. Кожны паважаючы сябе чалавек павінен ганарыцца сваёй мовай. Калі родная мова папулярна і кахана, то таксама будзе і з народам, які на ёй размаўляіць. Той, хто паважае родную мову, не паважае сябе, паважае людзей.</span>
Разбор (марфалагiчны, сiнтаксiчны i г.д), якi робiцца пiсьмова
<span><span>Вясновы лес
Радаснае і доўгачаканае
абуджэнне прыроды, пералівіста
пошчакі птушак, кранальныя пралескі
і першыя зялёныя травінкі, бойка
прабіваюцца скрозь тоўшчу леташняга
лісця - гэта вясна, пяшчотная і наіўная, даваў прытулак сваім ласкавым
цяплом ўсё жывое. Выдатная і
асляпляльна добрая вясна ў лесе. Гэта
цёплы водбліск першага нясмелыя
вясновага сонейка на ствалах высокіх
дрэў. Гэта светлыя і гарэзныя блікі ў густых кронах, раптам прабіваюцца да
зямлі смелыя прамяні. Гэта зусім
асаблівы пах ўжо цёплай што прэюць,
лістоты, тоўстым дываном пакрывае
заблытаныя лясныя сцяжынкі. Увесну
лес ажыўляецца самым дзіўным чынам, яго зімовы бязмоўе кудысьці
адыходзіць, а цёмныя, прыглушаныя
фарбы саступаюць месца пяшчотнай
зеляніве і буянства фарбаў першых
лясных кветак на маладых палянах,
шчодра саграваць вясновым паўдзённым сонейкам. Вясна ў лесе -
гэта брыняць ныркі смела
зараджаюцца лісця, гэта пухнатыя
завушніцы юных і стройных бяроз і
белае вясельная красаванне дзікіх
вішняй. У падножжаў дрэў пачынае праяўляцца ярка-зялёная траўка, і яе
жыццярадасны вясёлы напор радуе які
стаміўся ад зімовага абыякавасці і
белізны вачэй. Якія вярнуліся з
паўднёвых краёў птушкі пачынаюць у
вясновым лесе свой бесперапынны гоман, і іх прыродная радасць тут жа
перадаецца кожнаму лясных
насельнікаў. Чырыканне, шчабятанне,
спевы - у гэтым гоман перапляценні
жывых гукаў чуецца ўрачыстая ода
веснавой цяпла і абуджэння ад доўгага сну. Празрысты, бразгучы сваёй
свежасцю і чысцінёй вясновы паветра
кружыць галаву, а яго прахалоднае
дыханне бадзёрыць і напаўняе
кожную клетачку радасцю і
аптымізмам. І, здаецца, што няма нічога лепшага гэтага часу, калі сама прырода
святкуе сваё новае нараджэнне, і ўсё
вакол спявае і весяліцца, уцягнулася ў
гэты галавакружны вір сапраўднага
захаплення.</span></span>