Мен озиме сенуге тырысамын. Менин ойымша ар адам озине сену керек. Озине сене билсен саган оз ойынды айту онай болады. Баскалар не ойлайды екенин ойламай, сол туралы сен не ойлайсын соны аркашан дурыс санау керек.
Мен үшін Жеңіс Күні ең маңызды және салтанатты күні. Бұл шын мәнінде праздник со слезами на глазах. Бұл көз жасы, ауыруы үшін өмірден өткен жауынгерлердің. Мен көз жасы қуаныш пен мақтаныш одержанную победу над зұлымдық. Жаман, бұл біздің уақытта барлық балалар прилежно тарихын үйретеді. Көптеген тіпті туралы білмейді ужасах және қорқынышты оқиғалар болған, соғыс уақытында. Сарбаздар қорғады біздің еліміздің болашағы. Соның арқасында біз қазір өмір сүре аламыз, оқуға, жұмыс істеуге, өсіру және тәрбиелеу балалар. Қаза тапқан жауынгерлер сыйлады бақыты мен гүлденуі, біздің ортақ Отанымыз. Мен үшін отданные өмір жоқ напрасны, біз келуге тиіс. Қажет қорғауға өз үлестерін қосты.Мөлдір жаңбырбай әлем чемпионатына жолдама жауынгерлердің, сондай-ақ адамдардың, тылда ерен жасай отырып, қару-жарақ пен майдан үшін қажетті заттар, азық-түлік. Есте сақтау керек ерліктері батырлар және ауыр еңбек медбике, выносивших жарақат шайқас даласынан. Ұмытпау керек, және сол адамдар, біздің ата-бабаларымыз, олар қираған қалдықтардан елін және қала үйіндіден соғыстан кейін, қолмен қайта прокладывали трамвай жолдары. Егер барлық адамдар емес еді біз және біздің тыныш, бейбіт өмір. Қашан естимін "Жеңіс Күні" әнін орындауында Лещенко, мен әрқашан наворачиваются көзге түседі. Мен мүлдем сүйемін әскери әндер. Ал "марш Прощание славянки" мені әрқашан переполняет терең мақтаныш сезімі. Келесі Жеңіс Күні біз анамызбен міндетті түрде поучаствуем жобасында "мәңгілік полк". Алайық фотосуретті біздің аталар мен өтетінімізге онымен бас алаңында қала. Біз қарап " акциясы өткен жолы, шешем тіпті жыладым.Менің ойымша, бұл ұмытуға болмайды Ұлы Отан соғысына қатысушылардың ерлігі. Қажет қорғауға ардагерлер, оларға қамқорлық жасауға міндетті, өйткені олардың бүгінде өте аз. Ең бастысы, еске алып, олар туралы тек 9 мамыр. Ерлігі өлген жауынгерлердің өшпес. Біз ұмытпауға тиіс какою бағасы қанжығалаған бақыт.перевод.Для меня День Победы очень важный и торжественный день. Это действительно праздник со слезами на глазах. Это слезы боли за ушедших воинов. И слезы радости и гордости за одержанную победу над злом. Плохо, что в наше время не все дети прилежно учат историю. Многие даже не знают о ужасах и страшных событиях, происходивших в военное время. Солдаты защищали будущее нашей страны. Благодаря им мы сейчас можем жить, учиться, работать, растить и воспитывать детей. Погибшие воины подарили счастье и процветание нашей общей Родине. И, чтобы отданные жизни не были напрасны, мы должны соответствовать. Необходимо беречь свою Родину.Мы должны чтить память погибших воинов, а также людей, которые трудились в тылу, создавая вооружение и необходимые для фронта вещи, продукты питания. Должны помнить подвиги героев и тяжелый труд медсестер, выносивших раненых с полей сражений. Нельзя забывать и тех людей, наших предков, которые восстанавливали страну и наш город из руин после войны, вручную заново прокладывали трамвайные пути. Если бы не все эти люди, не было бы нас и нашей спокойной, мирной жизни. Когда я слышу песню "День Победы" в исполнении Лещенко, у меня всегда наворачиваются на глаза слезы. Я вообще люблю военные песни. А под марш "Прощание Славянки" меня всегда переполняет глубокое чувство гордости. В следующий День Победы мы с мамой обязательно поучаствуем в проекте "Бессмертный полк". Возьмем фотографию нашего дедушки и пройдем с ним по главной площади нашего города. Когда мы смотрели на участников этой акции прошлый раз, мама даже плакала.Я уверен, что нельзя забывать подвиг участников Великой Отечественной войны. Необходимо беречь ветеранов, заботиться о них, ведь их сейчас осталось очень мало. А главное, вспоминать о них не только 9 мая. Подвиг павших воинов бессмертен. И мы должны помнить какою ценой завоевано счастье.
На 9 мая.... это не знаю...
Мен диқаншы болсам
Егістік алқабында диқаншылар егін егеді. Егін егетін адамды - диқаншы деп атаймыз. Диқанның еңбегі - ауыр еңбек. Диқаншылар ерте көктемде жерді жыртып, бидайдың тұқымын себеді. Жаз бойы сепкен бидай тұқымын күтіп - баптайды. Құстардан, құрт - құмырсқалардан қорғап жүреді. Бидай алқабы суғарылмайды. Ол тек жаңбыр суымен өседі. Үлкен еңбек етудің арқасында сары алтындай сары бидай күзде пісіп жетіледі. Диқаншылар бірнеше гектарға созылған үлкен алқапқа дәнді дақыл, бидай, дән өсіреді. Күзде олар көп өнім жинап, өз еңбектерінің пайдасын көреді.Жаңбыр жақсы жауған жылдары молшылық болып, өнім көп болады.
Мен диқаншы болсам егін егіп, егіншілікпен айналасатын едім. Бұл ауыр еңбек болғанымен, бейнетіне қарай зейнеті.
Менің Отаным – Қазақстан. Мен Қазақстан тек ғана сол жерде тұрғаным үшін емес, оның кең даласын, тауларын, шыңдарына қанатын бұлттарын, мөлдір көлде- рін жақсы көремін.
Әр жыл мезгілдерінде Қазақстан тамаша!
Көк темде әр түрлі боялармен безендіріеген: он жақта – қызыл дала, сол жақ- та – сары, ал ортасында көк шөп көрінеді. Самал жел жусай ісінен ауаны толты- рады.
Жазғы шілдеде мен тауда демалуды жақсы көремін, әсіресе Үлкен Алматы көлінде. Оның жағасында бәрінде ұмытуға болады: адамдар, ыстық күн туралы. Басқа бір тамаша, арманың орындалатын әлемде болғандай өзінді сезінесің.
<span>Күз мезгілінде барлық дала алтынмен безендіріледі. Таулар бор көгілдір туман басқандай, сондықтан ол көзге суық көрінеді.</span>