Өнердің түрі өте көп. Соның ішінде "тіл өнері" де бар. "Тіл өнері"-дегеніміз өз қабілетіңді, біліміңді, ойыңды, тілмен жоғары дәрежеде өзгеге жеткізу. Тіл тек ұрыссу, біреуді біреуге жамандау, біреуді сөгу үшін емес, өзінің жақсы сөзін тіл арқылы жақсы істерге жұмсау үшін бізге берілген құрал. "Тіл өнерін" көбіне ақындардан, жазушылардан байқаймыз. Тіл арқылы айтылған сөзіңмен егер ол жақсы сөз болса қандай да қиын істің шешімін табуға себебін тигізесің, біреуге жақсылық силайсың. "Тіл өнерін" тек игілік үшін қолданайық.
1)Мен анамды жақсы көремін.
2)Менің анам әсем көйлек киіді.
3)Мен мектепке барғанда анама қол бұлғадым.
4)Адымның ең жақын досы - ана.
5)Әкем анама гүлшоғын сыйлады .
6)Анам маған әсем көйлек тікті. (Это если девочка)
(Если мальчик) Анам маған шалбар тікті.
7) Біз анамен қалада серуендедік.
Спандияр Көбеев (1878, Меңдіқара ауданы, Қостанай облысы - 1956) - қазақ жазушысы, қоғам қайраткері, Қазақстанның еңбек сіңірген мұғалімі.
1878 жылы бұрынғы Торғай облысы, Обаған болысына қарасты нөмiрі үшiншi ауылда - қазiргi Ақсуат ауылында дүниеге келген. Анасы Айтбоз өте қайратты, ақылды, ауылының ортақ анасы сияқты қадiрлi адам болған көрiнедi. Әкесi Көбей хат таныған, шыншыл, тек қолөнерiмен күн көрген. Әке-шешесiнiң үлгi тәрбиесi болашақ педогог-жазушының мiнез құлқының қалыптасуына көп әсер еткен. Мектеп жасына жетiп қалған бала бiрде әкесiмен бiрге бұл кездегi дәулеттi кiсi Соқытбайдың ауылына барғанда, Ыбырай Алтынсариндi көредi. Көп кешiкпей сол ауылда ұлы ағартушы Ы. Алтынсарин бiрiншi рет екi жылдық мектеп ашады.
1887 жылдың желтоқсанында Алтынсариннiң тiкелей көмегiмен Спандияр сол мектепке алынады. Содан кейiнгi жылдары Қарағайлыкөл деген жердегi төрт жылдық болыстық мектепте бiлiм алады да, Қостанай қаласындағы Алтынсарин ашқан орыс-қазақ мектебiнде оқуын жалғастырады. Ендi ол осы қаладағы жаңадан ашылған екi жылдық педагогикалық курсқа түсiп, оны 1901 жылы бастауыш мектеп мұғалiмi деген мамандық бойынша бiтiрiп шығады.
Спандияр Көбеев Петропавлскiде оқытушылық қызметiн атқарып жүргенде, сол кездегi ұлы орыс халқының атақты жазушысы И. Крыловтың бiрнеше мысалдарын қазақшаға аударып, баспаға ұсынады.
Ұлы ағартушының iзбасары С. Көбеевтiң кезiнде жоғары бағаланып, екi дүркiн Ленин орденiмен марапатталып, «Қазақстан Республикасының еңбек сiңiрген мұғалiмi» деген құрметтi атақ алған және Республика Жоғарғы Кеңесiне депутат болып сайланды.
<span>Менің аты-жөнім Жұмабай Әмина Жеңісқызы. Мен 9 жастамын. Ақтау қаласында тұрамын. Жазғы демалыста ата-апамның ауылына бардым. Олар Шымкент қаласы, Қазығұрт ауданында тұрады. Оңтүстікте жемістер өте көп піседі. Сол жемістерді жинап, қысқа дайындауға ата-апаларыма көмектестім. Мен ауылда басқа да үй шаруасына көмектестім. Өрік теріп, бұзау айдап, құрт жасап және сиыр сауып үйрендім. Терілген өрікті күн көзіне жайып, қақ жасаймыз. Ауылда жұмыс көп. Мен ауылды өте жақсы көремін. Ауылда адамдар еңбекпен көп шұғылданады. Менің төрт бауырым бар. Олардың жастары менен кіші. Мен ең кіші сүйкімді інім Ахметті жаз бойы қарадым. Ол жеті айлық. Анама бала қарауға, жаялық жууға, үй жинауға жәрдем етемін. Анам - мұғалім, әкем - қызметкер. Олар әрқашан жұмыста, оқуда. Маған анам айтады: «Сен үйдің үлкенісің бауырларыңа мейіріммен қарасаң, олар өскенде саған өте мейірімді болады», дейді. Мен бауырларымды қатты жақсы көремін. Сондай-ақ, маған анам Джеймс Гринвудтың «Өгей шеше» атты кітабын әперді. Кітап маған қатты ұнады, жылағым келді. Себебі, кітап өте аянышты. Өйткені, өгей шеше баланы қатты қинайды, ұрады, тамақ бермей қояды. Бір күні кішкене қарындасын құлатады. Өгей шеше ұрады, бала қашып кетеді. Баланың қиыншылық көргендері суреттеледі. Мен кітапты оқып бітірдім. Міне, біз Ақтау қаласына да келдік. Жазғы демалысым мен үшін өте қызықты өтті. Сабақ басталады, енді сабаққа дайындалу қажет. Мектептегі достарымды сағындым.</span>
Ескі орыс әдебиетінің маңыздылығы - бұл ұлы орыс әдебиетінің жетістіктерін түсінуге көмектеседі. Ежелгі орыс әдебиетінде қазіргі заманның азаматтық және идеологиялық көздері бар. Ескі орыс әдебиеті орыс әдебиетін оның жоғары идеологиялық, өз тәжірибесі, тілдің байлығын берді. Ежелгі әдебиет орыс халқы мақтана алады деп жұмыстары бар, «повестер уақытша жыл» сияқты еңбектері болып табылады - бірінші ресейлік шежіресі «, Владимир Мономаха Нұсқаулық», «Lay», «теңіз үш жүру Afanasiya Никитина», және басқалар. Бұл жұмыстар орыс әдебиетінің алғашқы жеті ғасырда пайда болғаны жақсы көрінеді. Хроника - биліктің қасиеттілігі туралы сенімге ие болады, ол патриотизм мектебі, шындық мектебі болды. Ескі орыс әдебиеті ел тарихының бір бөлігі болып табылады, ол уақыттың әлеуметтік мәселелерімен айналысады. XI-XII ғасырлардағы ескі орыс әдебиеті византиялық және болгар әдебиетімен байланысты болды. Әдебиет жанрлары Отанға деген сүйіспеншілік айтатын шіркеу, фольклор, жанрлармен байланысты. Яғни әдебиет XI - Ресейде ХІІ ғғ ( «Намаз», «» Lay «Нұсқаулық»,) процесс zhanroobrazovaniya болды. Ескі орыс әдебиетінің білімі жалғасуда. Бұл дұрыс. Сол уақыттағы Ресейдің әдебиетіне қосылу - бақыт пен қуаныш. Мұның бәрі біздің Отанымыздың мәдениет тарихына бей-жай қалдырмайды. Ежелгі Русьтің Әдебиет - айна біздің ата-бабаларымыз, жауынгерлердің, құрылысшылар, философтар, саясаттанушылар, әдеби суретшілер, және кітап даңқы. Менің ойымша, ескі орыс әдебиеті біздің күнделікті мәдениетіміздің жақсы құбылысы. Ескі орыс әдебиетін, ежелгі өнер ескерткіштерін зерттеу маңызды мәселе болып табылады. Өткеннің ескерткіштері болашаққа қызмет етуі керек. Мәдениеттің үздік жұмыстары біздің өмірімізге қатысады. Біз ежелгі орыс әдебиетін зерттейміз, оқуға жалғастырамыз, біздің көкжиектерімізді кеңейтеміз. Ресейдің барлық әдебиеті болашаққа бағытталған, бізге, болашаққа қатысты алаңдаушылық тудырады.