Кали маци прыйшла да сына, а ён выгнау яе, як апошную жабрачку. Маци было вельми крыудна за гэта, яна ж яго любила, расцила и берагла, а ён стау суддзёй и забыу пра маци, дау у руки ей нейкия паперки и выгнау, маци яго чакала и пайшла хворая да яго на калядки, а сын паступиу вельми дрэнна з ёй...( извини, что так плохо, на компе нету белорусско языка) <span />
Спыніўся нібы часу бег.
І толькі вецер дзьме старанна,
Бярэдзіць лечаныя раны,
Ганяе неспакойны снег.
Наўкол бялюсенькі абшар.
І да зямлі хіліцца голле.
Упала ў спячку наваколле,
Забыўшыся вясновых мар.
Аднолькава праходзяць дні.
Сціскае сэрца нешта скруха.
І прыслухоўваецца вуха
Да незвычайнай цішыні.
Вокн - корань
Ы - канчатак
Аснова - вокн
Хороший Дед,всем помогал,трудолюбив