С Римской Империей, Францией, скандинавскими странами, Византией
Я оценю деятельность Карла Х. Он правитель был очеь упрямый и легкомысленный. В его время во Франции жилось не хорошо многим слоям населения так как он отменил конституцию и ряд других общепризнаных законов. Жилось прекрастно только эмигрантам. Во время его правления в стране разразился ужастный кризис. О новых законах можно сказать что они давали право голосовать только крупным землевладелцам и Карл отменил А тожнее и проще говоря ввел жестокую цензуру... Через несколько дней случился переворот и карл Х отрекся от трона.=)
<span>Внешняя угроза, разобщенность общества, слабая армия ставили перед ними главную задачу: остаться правителем независимого государства или же стать пленником, погибнуть, стать изгнанником. Сильное государство было необходимо для окончательного укрепления господствующего класса в Галлии, порабощения свободных франкских крестьян, защиты территории и ограбления соседних стран.</span>
Большой процент владения земельных участков принадлежал помещикам. Зависимость крестьянина от помещика, которая была выражена в обязанности выплачивать ему в течение нескольких лет определенной суммы (налог) за освобождение от положения крепостного после реформы в 1861; неопределенное положение бывших крестьян с недвижимым имуществом и земельным участком: примитивная техника ведения хозяйства также являлась крепостническим пережитком
На тэрыторыі сучаснай Германіі ў пачатку XVII стагоддзя існавала мноства княстваў і курфюрстваў. Імператары Свяшчэннай Рымскай імперыі, у склад якой уваходзілі гэтыя княствы і курфюрствы, імкнуліся перагледзець вынікі мірнай дамовы 1555 года - вярнуць усе германскія зямлі ва ўлонне каталіцкай царквы. Яны сустрэлі жорсткі супраціў, але амаль змаглі дасягнуць сваёй мэты. Швецыя ўмяшалася ў вайну, бо баялася страціць такіх натуральных сваіх саюзнікаў як пратэстанцкія германскія дзяржавы, а таксама таму, што імкнулася атрымаць парты і на паўднёвым узбярэжжы Балтыйскага мора (яна наогул марыла ператварыць Балтыйскае моры ў сваё ўнутранае возера). Іншыя дзяржавы імкнуліся аслабіць каго-небудзь з удзельнікаў канфлікту, які ўступіў у яго раней і атрымаць тэрытарыяльныя набыцця (напрыклад, каталіцкая Францыя выступіла на баку пратэстантаў для таго, каб аслабіць Аўстрыю і атрымаць землі на Рэйне). У выніку супярэчнасці паміж столькімі дзяржавамі прывялі да грандыёзнай вайны, у якой удзельнічала большасць краін Еўропы (што большасць кіраўнікоў да пэўнага часу зусім не пужала). У выніку некаторыя раней пратэстанцкія тэрыторыі сталі каталіцкімі (напрыклад, Чэхія), але ў цэлым падзел Германіі на канфесіі захавалася. Некаторыя краіны атрымалі тэрытарыяльныя набыццi (Швецыя, Францыя, Аўстрыя) і значна ўзмацніліся не толькі за кошт гэтых набыткаў, але і за кошт мер па паляпшэнню сваіх армій, прынятых у ходзе вайны. Нягледзячы на гэтак шматлікіх удзельнікаў, вайна ішла ў асноўным на германскіх землях, якія былі цалкам спустошаныя і доўга яшчэ не маглі аднавіцца.