Я вельмі люблю зімовыя вакацыі. Хоць яны і значна карацей, чым летнія, затое заўсёды праходзяць весела і ярка. Усё таму, што на зімовыя вакацыі прыпадаюць мае любімыя святы - Новы год і Каляды. Усе два тыдні адпачынку ад заняткаў пануе святочная атмасфера.
Звычайна я праводжу зімовыя вакацыі дома, таму што на святы да нас прыязджаюць бабуля і дзядуля ці іншыя сваякі. Мы ўсе разам рыхтуемся да святкавання - ўпрыгожваем дом і рыхтуем смачныя стравы. А потым усёй сям'ёй сустракаем Новы год, звычайна не спім усю ноч.
Зімовыя канікулы даюць магчымасць адпачыць ад вучобы, пагутарыць з блізкімі і прысвяціць час каханым заняткам. Узімку, калі на вуліцы марозна, я люблю пасядзець з кнігай у вокны і паслухаць музыку. А калі выпадае снег, то я іду гуляць на вуліцу. Усе вакол белае, здаецца, што ты трапіў зусім у іншае вымярэнне. Так прыгожа вакол! Можна пакатацца на катку або слететь на санках з горкі, ці нават пагуляць у снежкі і зрабіць снежную бабу. Гэта заўсёды весела для ўсіх - і дзяцей, і дарослых.
<span>Зімовыя канікулы - цудоўная пара. Шкада, што яны хутка сканчаюцца, і мы зноў павінны вяртацца ў школу. Але яркія ўражанні ад добра праведзенага часу застаюцца з намі надоўга і палягчаюць няпростыя навучальныя будні.</span>
<span>а ў якіх сказах????......</span>
Старшина Карпенко – один из шести человек, оставленных
защищать отступление батальона в первые часы войны. Все они ведут себя
по-разному. Карпенко – командир группы. Он сразу же распределил между
членами группы чёткие обязанности и роли. Карпенко - из простой деревенской семьи,
и до войны с немцами он был заместителем директора льнозавода. Но эта война для
него не первая. Раньше ему уже пришлось воевать с финнами. С этой войны он
пришёл с наградой. В нем чувствуется опытный воин. Карпенко - настоящий командир,
и это видит вся его группа. На него можно положиться, он не подведет. Он мало
думает о себе, больше – о своих товарищах. Василь Быков описывает его, как «уверенного
в себе, властного командира». Но в то же время, у старшины - самые простые,
невоенные мечты. В повести есть сцена, когда Карпенко засыпает, и ему видится во
сне отец и трое его братьев. У него есть жена, молоденькая учительница Катя.
Когда началась война, они ждали появления на свет первенца. В окопах, Карпенко
думает о ней, о том, какой будет жизнь, когда война закончится. Он оптимист, и
до конца будет оставаться сильным, уверенным в победе.
Падкрэслiць першы сказ. Прадметы : фатаграфiя малюнак фотаздымкi творамi.
Дзеяннi прадметау : утвараюць, становяцца.
Аднакараневыя: фатаграфiя , фатографу, фотаздымкi