Вот схема выдзеленага сказа
Ад нуды па Радзіме, адна з ткачых заміж персідскага ўзору, наткала цвяток радзімы васілька.
Спыніўся нібы часу бег.
І толькі вецер дзьме старанна,
Бярэдзіць лечаныя раны,
Ганяе неспакойны снег.
Наўкол бялюсенькі абшар.
І да зямлі хіліцца голле.
Упала ў спячку наваколле,
Забыўшыся вясновых мар.
Аднолькава праходзяць дні.
Сціскае сэрца нешта скруха.
І прыслухоўваецца вуха
Да незвычайнай цішыні.
Убор у птушкі яркі. Яна ад снежнай хмаркі не адляцела у вырай,а дома ,тут дзе вырасла перазімуе зімку з завеяй у абдымку.