Қыс келді.Ауа райы аязды,суық болады.Адамдар жылы киінеді.Балалар шанамен,шаңғымен сырғанайды.
Алматы - Қазақстанның оңтүстік астанасы. Бұл әкімшілік, экономикалық және мәдени орталығы. Алматыға қоршап Іле Алатауы таулары. Алматы –өте әдемі қала. Биік белестің Көктөбе көруге болады бүкіл панорама. Алматы - бақша қала. Жартысын оның алаңда алады жасыл желектер - терек, шегіршін, емен, қайың, жөке, ақ қараған, қарағай және шырша. Көктемде барлық гүлдейді, Алматы, әсіресе жақсы. Ақ бақтар жабады окрестные таулар мен түсіріледі қалалық кварталдар, қызыл ковром расстилаются қызғалдақ. Жазда Алматы әсіресе жақсы! Кешке болады серуендеуге шықты жөніндегі бульварда мен даңғылдары, алаңдары жарқын гүлзарлар, струятся көптеген фонтандар. Күз қуантады алтын жапырақтары, пронизанной күн, хош иісті атақты алматылық алма - апорт. Ал қандай тамаша қаласында қыс, недолгая, бірақ аязды және қарлы. Шаңғы және коньки орындарынан тұрады, сонда ғана барлық қала тұрғындары. Осы қыста мен де үйрендім сырғанауды, шаңғымен. Біз демалды тау шаңғы базасында Ақбұлақ. Жылдың барлық мезгілінде өзіне тартады, "Медеу". Атақты мұз, мұз, әлемдік рекордтар, сверкает астында жарқын тау-күн. Бұл кешен болды алматылықтардың мақтанышы. Биылғы жылы Алматы қаласында Универсиада. Бұл спорттық іс-шара келді көптеген қонақтар мен спортшылар әлемнің түрлі елдерінен. Осы оқиғаға байланысты қалада салынған мұз айдыны Алматы арена және Халық арена. Бардым, спорттық іс – шаралар, хоккей және мәнерлеп сырғанау. Өте қызықты болды. Қазақстанның оңтүстік астанасы үнсіз және гостеприимна. Жылу және күн қарсы алады ол қонақтар мен хорошеет жыл сайын.
Қалай таудың үстінде сырғанаймын
Мен таудың үстіне шығамын таудың үстіне шыққан кейде қиын болады, бірақ таудың үстінен сырғанағанда өте көңілді жəне қызық мен таудың үстінен сырғанағанды ұнатамын.
Қорықтардың басты мақсаты - барлық <span>тіршілік ететін өсімдіктер мен жануарлар дүниесімен сақтап қалу.</span>
Домбыра мұнша шешен болдың неге?
Күй толған көкірегің шежіре ме?
Сыр қозғап ғасырлардан жөнелесін
Саусағым тиіп кетсе ішігіңе (Қ. Аманжолов)
Қазақ халқының басқа халықтардан ерекшеліктерінің бірі ол өзінің ұлттық музыкасының болуы. Атадан балаға жеткен, қадірлеп көзінің қарашығындай сақталып, қымбат қазынаға айналды. Қаймағы бұзылмай жеткен бұл өнердің бір шыңы домбыра күйлері. Бұл мұра ғасырдан ғасырға іріктеліп, сұрыпталып, сүргіленіп, түрленіп жеткен халықтың өзімен бірге дамып, қалыптасып отырған. Байырғы кезде қазақ үйінің төрінде әрдайым домбыра ілулі тұрған немесе үй-ішінің біреуі домбырада күй шертпейтін отбасы қазақ арасында кемде-кем болған. Осы орайда халық арасында сұрақтар пайда болуы мүмкін. Осы домбыра, күй сөздері қайдан шыққан? Нені білдіреді? Ол қай кезден бар? Неге домбыра қазақ арасында соншама кең таралған? Осындай сұрақтарға жауап іздеп көрелік.Белгілі зерттеуші Хайролла Жүзбасовтың пікірінше домбыра сөзі «дөпбұра», «дәлбұра», «дембұра» деген сөздердің тізбегі арқалы жасалған. Бұл белгілі бір логикаға бағындырылған қызғылықты жорамал. Тағы бір болжамды этнограф Ерік Көкеев еңбектерінен табуға болады. Ғалымның пікірінше «том» деп түюлі жұдырық немесе қолдың саласы айтылыды. Кейіннен бұл түбір ұяңданып « домға» айналған, «быра» тіркесі бір нәрсені шерту, тарту, дыбыс шығару деген мағына береді-мыс. Яғни домбыра сөзі «қолдың саласымен немесе бес саусақпен шекті шерту» деген мағына береді.Кейбір деректерде «домбыра» сөзі арабтың « дунбаһи бурра» тіркесінен, яғни «қозы құйрық» деген сөзінен қалыптасқан деген долбар әңгіме бар. Бұлай дегенде шамасы домбыраның шанағының сүйірленіп барып, қозы құйыршықтанып бітетіндігін негізге алған болуы керек. «Күй» сөзі түрік тілдерінің деректерінде XI ғасырдан бері белгілі.Махмұд Қашқаридің әйгілі еңбегі «Дивани лұғат ит түрік» атты сөздігіндегі «көк» (қазақта күй болып айтылады) деген атау аспапты музыканы да , әнді де білдіреді. Осы күнгі татар тілінде де «күй» сөзі аспапты музыка мен вокалдық музыкаға ортақ қолданылады. XVI ғасырдан бермен қарай «күй» сөзі тек аспапты музыканы ғана білдіретін мағынаға ие болады.Халық арасында күй өнерінің саз-сарындары бойынша айырып тану үшін «төкпе күй» және «шертпе күй» деген атаулар қолданып жүр. Ақселеу Сейдімбектің айтуынша, «төкпе», «шертпе» сөздері жеке күйлердің табиғатына қатысты анықтауыш бола алар. Ал, тұтас бір күйшілік мектептің қасиет – болмысына анықтауыш бола алмайды. Себебі, тұтас бір өңір – аймақта қалыптасқан күйшілік мектептер былай тұрсын, бір ғана күйші-композитор туындыларында шертіп тартылатын күй де, дауылдата төгіп тартылатын күй де кездеседі. Мәселен, бір ғана Тәттімбеттің «Саржайлау», «Былқылдақ», «Сылқылдақ» шертіп тартылса, «Бес төре» күйі жігерлі серпінмен тартылады. Оны былай қойғанда, жалқы тұрған бір ған күйдің өн бойыныңда бірте шертіп қағуды, бірте серпе төгіп қағуды, енді бірде іліп қағуды қажет ететін сәттер бар. Мәселен, Әшімтайдың «Қоңыр қаз», Дайрабайдың «Дайрабай» сияқты күйлері сол бір ғана күйдің өн бойында бірісе шертіліп, біресе дауылдата төгіліп тартылады. Қазіргі кезеңде күйшілік өнер қанатын кең жая, қазақ деген ұлттың дәстүрлі мәдениетінде самғауда. Бодандық кезеңнен аман – есен өткен домбыра аспабы елімізде айырықша орын алуда. Қазақ Ұлттық Музыка академиясы, Құрманғазы атындағы Ұлтық консерваторияда, еліміз бойынша көптеген колледждерде қаншама болашақ домбырашы мамандар білім алуда. Оған жұмыс істеп жүрген осы оқу орындарының түлектерін қосайық...Әрине, қиынға соққан мәселелер де бар, бірақ өте келе адам түзеліп, адаммен заман да түзеліп бәрі орнына келеді. Тек уақыт қажет. Жалпы қорыта айтып тоқсан ауыз сөздің тобықтай түйіні: «Қазақтың ұлттық өнері болған, қазірде бар және де болашақта да өз қасиетін жоғалтпай қала береді» !!!