У сваiм краю як у раю.
Там жыццё рай, дзе свободы край!
З родного боку i варона мiлая.
Сваях хатка-родная матка, а чужая-мачыха.
Чужая хата горшок за ката.
Родная земельная-як зморанаму пасцелька.
Ганна заўсёды,
як<span> і</span> Мульцік,
працавала на зямлі. За адзін месяц вайны яна пахавала траіх дзяцей. Ды і апошні сын Віцёк быў нейкім няудалым, але ён цягне свой лёс у горадзе удалечыні ад маці.
Ганна не злуецца на свае жыцце. Менавіта ў
вобразах Ганны і Мульціка раскрываюцца далікатнасць і чысціня пачуццяў<span> чалавека.</span>
Кленовый лист
Алексей Кошелкин
Хмарь на небосводе
Чёрная висит
Осень рядом ходит,
Осень говорит:
- Мал ты, человечек,
Ну пошли со мной
В царство вечных свечек,
Будто лист резной,
Будто лист кленовый -
Ты уже устал,
Скоро влезет новый
Бюст на пьедестал.
Мухаморамі, блнднымі паганкамі, абабкамі, падасінавікамі, жучкамі, чарвячкамі, грыбах, вожыкам.