1. Рабiна- дрэва (зараслi)
2.А )Кошка - жалезныя шыпы або іншыя прыстасаванні, якія мацуюцца да абутку для пад'ёму на слупы, мачты і пад.
Б)Невялікі якар (спецыяльны тэрмін).
3. Байка - лiтаратурны твор .
Вучуся - вучымся - вучыцца , не лянюся - не ленiмся - не лянiцца , памагаю - памагаем - памагаць , мыю - мыем - мыць , рэжу - рэжам - рэзаць , не бяруся - не бяромся - не брацца , баюся - баiмся - баяцца .
<span>палац, шпак, колер, чарауник-мужчынскi род
завея, ранiца, вёска, птушка-жаночы род
сонца, воблака, яйка, гняздо- нiякi род</span>
Кожны чалавек – гэта цэлы свет (К. Чорны). Чалавек – заўсѐды бог. Але тады, калі ѐн падобны толькі на самога сябе (Я. Скрыган). Не шукай на свеце нейкую падкову, /Што прыносіць шчасце і знішчае злосць. / Не чакай ад неба цудаў і спакою, / Ведай: / На Зямлі ты – гаспадар, не госць (П. Пруднікаў). Вада і агонь, якія пярэчаць адно аднаму, мірацца на чалавеку: і вада ачышчае яго, і агонь таксама (А. Разанаў). Калі нараджаецца чалавек, нічога ў свеце не памірае ўзамен (Г. Марчук). Кожны чалавек носіць у сабе храм. Штодзень, з году ў год. Толькі ў адных ѐн маўчыць, а ў другіх звоніць на ўсе свае званы. Але ѐсць яшчэ і трэція: званы раздзіраюць такому душу, аднак ніхто гэтага звону не чуе – чалавек не выпускае яго з сябе. Апошнія паміраюць першымі – раней за ўсіх. Ад карозіі храма, які яны носяць у сабе. А раўнадушныя сцвярджаюць – ад разрыву сэрца (Я. Сіпакоў)
<span>Выпиши какое понравится, там где такой знак / это четверостишие</span>
2.миж званами на званицы быу адзин звон незвычайны, меу её голас разнастайны, чарау дзиуныя крыницы и размовы нейкай тайны
------------------------
1