Я пришшла в парк. Как же хорошо! Парк называется (твоё название) . Пришла я сюда не первый раз. Вот здесь стоят скамеечки и лавочки. Здесь на этих деревьях птицы разместили свои гнёзда. А это мои любимые цветочки, ромашка, колокольчики , гвоздички. Это мой любмый уголок куда я пришла в первый раз . Этот парк такой чудесный и даже можно сказать волшебный, потому что уже сколько лет этот парк хранит тишину , покой , и свою прекрасную красоту!
<span>Произведение,написанное М.Ю.Лермонтовым относится к
романтическим поэмам.
Главный герой Мцырь-подкидыш.
Все свое детство прожив в «четырех стенах» монастыря.
И вроде бы уже привыкший к такой жизни,он решается на побег.Только тогда он
смог бы увидеть всю красоту природы.И лишь тогда он стал чувствовать себя
свободным.
«В то утро был небесный свод
Так чист,что ангела полет
Он так прозрачно был глубок,
Так полон ровной синевой!
Я в нем глазами и душой
Тонул…»
Но пробыл он на свободе всего три дня.
За это время Мцырь впервые влюбился в прекрасную грузинку.Её песня,бедный
наряд,весь ее облик казался беглецу совершенным.Не забыв о своей цели – пройти в
родную сторону,он отказывается от разговора с ней.
Вступил в бой с барсом,и в схватке показав всю свою силу и храбрость,победил
его.
«Как будто сам я был рожден
В семействе барсов и волков»
Так и не исполнив свою мечту,Мцырь погиб с ней.
Я думаю,что автор пытался добавить к главному герою то,что он испытывал сам с
самого детства – любовь к Кавказу.
</span>
Паэма «Новая зямля» — твор аб гістарычным лесе сялянства, аб яго дарогах да шчасця і волі. У паэме адлюстравана жыццё народа, яго побыт, псіхалогія, выяўлены мары і жаданні працоўных беларускай вёскі. Таму і называюць паэму энцыклапедыяй жыцця. Галоўнае ў «Новай зямлі» — пошукі зямлі і волі. Гэта аснова зместу.
Міхал, Антось, Ганна — тыповыя вобразы таго часу. Яны паказаны шчырымі, руплівымі працаўнікамі.
Міхал — звычайны ляснік, якога малазямелле прымусіла ісці на службу. Ён у поўнай залежнасці ад ляснічага. Ляснічы не лічыцца з ім, прымушае часта пераязджаць з месца на месца. Міхал не хоча зносіць здзекі, таму шукае выхад з цяжкага становішча. Ён вырашае купіць зямлю, «каб з панскіх выпутацца пут». У чым трагедыя Міхала? У тым, што ва ўмовах эксплуатацыі ён не знайшоў шчасця. Яго мара аб зямлі не збываецца. Ён памірае, так і не зведаўшы шчасця. У цэлым вобраз Міхала — гэта вобраз добрага, спагадлівага, працавітага чалавека; па натуры моцнага, здольнага пераносіць жыццёвыя нягоды, непахіснага.
Антось. Праз гэты вобраз аўтар раскрывае душу селяніна. У ім увасоблена таленавітасць і працоўная сіла народа. Гэты чалавек адораны ад прыроды; ён — адмысловы работнік, майстар на ўсе рукі, дбайны і акуратны гаспадар, любіць дзяцей.
Ганна — добрая, шчырая, руплівая гаспадыня, сумленная працаўніца. Усё яе жыццё — гэта клопат аб дабрабыце сям'і, аб выхаванні дзяцей. Яна верыць у розныя прыкметы.
У паэме аўтар шырока апісвае сялянскі побыт: «Раніца ў нядзельку», «За стал ом», «Падгляд пчол», «Каляды», «Дзядзька-кухар» і інш. Ежа ў сялянскай хаце — гэта цэлы абрад са строга ўстаноўленымі правіламі і парадкам. За сталом збіраліся абавязкова ўсе члены сям'і. Кожны займаў свае месца. У кут звычайна саджалі пачэснага госця. Малыя дзеці, якія яшчэ не ведалі парадку, елі асобна. За сталом жа сядзелі дарослыя, панавалі цішыня і парадак, адчувалася павага да ўсяго таго, што знаходзілася на стале, як здабытку цяжкай працы.