<span>1. Яблынi ў маi што нявесты. (працяжнік не ставіцца, таму што ёсць параўнальны злучнік што)
2. Мы з вамi землякi. (працяжнік не ставіцца, таму што дзейнік выражаны асабовымі займеннікамі)
3. Героi "Слова пра паход Iгараў" не выдуманыя персанажы, а рэальныя людзi. (працяжнік не ставіцца, таму што перад выказнікам ёсць адмоўе не)
</span>4. Пеця - скок з печы на двор. (працяжнік ставіцца, таму што выказнiк - усечаная форма дзеяслова. Але калі выказнік інтанацыйна не выдзяляецца, працяжнік не ставіцца)
<span>5. Шырыня, прастор - не акiнеш вокам! (параўнанне без параўняльнага злучніка - працяжнік ставіцца)</span>
Бусел баіў беламу зайку байку
Жыла ў ельніку елка
А вялікі вол вязе на возе вербалоз (слова "воз" тут атрымліваецца непатрэбным таму, што калі дадаць яго да сказа атрымліваецца таўталогія:) Сэнс у сказа ёсць і без гэтага слова)
<span> в Логойске Константин – 05.02.1806 г., Евстафий – 18.04.1814 г.</span>
А) кугакае наверно
если да то жми спасибо
6 дзе сёння стаяць муры Магілёва, калісьці "драмала пушча ў сотні гоняў". У ёй жыў Машэка, "разбойнік страшны на ўвесь мір".
Даўней было шмат асілкаў. Машэка "дзіцём нясці ўжо мог калоду, якой трох сталых - не маглі". Аднак па натуры ён быў ціхі і лагодны. Змяніўся хлопец, "да крыві людской стаў ласы, сваё пакінуўшы сяло", праз дзяўчыну.
Машэка і Наталька былі аднагодкі. Сябравалі ў дзяцінстве, а "пасля і самі не спазналі", як прыйшло каханне. "Наталька ў вёсцы між сваімі найпрыгажэйшаю была". Не адзін хлопец ціха ўздыхаў па ёй, зайздросцячы Машэку.
Хлопцу выпала чарга гнаць плыты на Украіну. Вярнуўшыся ў вёску, ён даведаўся, што Наталька жыве ў доме багатага баярына, што дзяўчына "зраклася мілага свайго".
Не меў Машэка такой сілы, каб разваліць сцены замка, дзе быў вораг з яго каханай. 3 дня ў дзень хмурней ён станавіўся, расла ў ім помста.
Дачакаўшыся вясны, Машэка ўцёк у пушчу.
Спачатку дань жыццём плацілі
Яму адны багатыры,
Пасля знаходзілі ў магіле
Спачын і вёсак жыхары