<span>Жайлау- қыстаудан алыс жатқан даладағы қоныс. Жайлаудағы шөбі шүйгін, суы
әрі мол, әрі тұнық, салқын ауалы жерден таңдайды. Онда жылдың үш маусымында ел болмайды.Қыста аппақ қар басып жатады. Жазға қарай жайлаудың
шөбі жақсы өседі. Ол кезде жер беті
кілем сияқты құлпырады. Қыстан арықтап
шыққан мал жайлауда тойып,
семіреді.Адамдар да сергиді.Қысқа арнап сүт тағамдарын дайындайды. Мұндай атақты жайлаулар
Қазақстанда өте көп. Олар – Қарқара,
Шалкөде,Сырт,Шұбартал,Асы, т.б.Қарқара
жайлауының үстімен бұрын «Ұлы Жібек жолы» өткен. Осы жерде жыл
сайын жәрмеңке өткізілген. Қазір
Қарқарада малшылардың тойы өтеді.Ат шабысы, «қыз қуу»
болады.Жайлауда балалар гүл тереді,
көбелек қуады, суға шомылады.</span><span> </span>
Мен сендірді күтемін,-деді əжесі немересінің бетімен сүйді.
Дүниенің жеті кереметіне анамды жатқызар едім.Ананың аялы алақаны маңдайыма тие бергенде, жүзіме күлкі үйіріліп, жүрегім шуаққа толады.Əрбір бала үшін ананың орны бөлек.Əр ана баласына тек жақсылық пен жарқын болашақ тілейді. Ананың жүрегі əрқашанда мейірімдəлкке толы болады.Түнімен үш ұйқысын төрт бөлген анамыздың үмітін болашақта ақтауға, жəне əр кезде қолдап,борышымызды ұмытпауымыз керек. Жайдарлы жүзі, аялы алақаны, жылы да шырайлы сөздері керемет қой,шіркін! Анамызды қадірлеп, қастерлеп жүрейік.