Литературные стихотворения-шутки! Если это подойдет.
<span><span><span>ДАНИИЛ ХАРМС </span>
<span>Веселый старичок</span></span><span>
<span>Жил на свете старичок
Маленького роста,
И смеялся старичок
Чрезвычайно просто:</span>
<span>“Ха-ха-ха
Да хе-хе-хе,
Хи-хи-хи
Да бух-бух!
Бу-бу-бу
Да бе-бе-бе,
Динь-динь-динь
Да трюх-трюх!”</span><span>
</span><span>Раз, увидя паука,
Страшно испугался,
Но, схватившись за бока,
Громко рассмеялся:</span>
<span>“Хи-хи-хи
Да ха-ха-ха,
Хо-хо-хо
Да гуль-гуль!
Ги-ги-ги
Да га-га-га,
Го-го-го
Да буль-буль!”</span>
<span>А увидя стрекозу,
Страшно рассердился,
Но от смеха на траву
Так и повалился:</span>
<span>“Гы-гы-гы
Да гу-гу-гу,
Го-го-го
Да бах-бах!
Ой, ребята,
Не могу!
Ой, ребята,
Ах, ах!”</span>
<span>Удивительная кошка</span>
<span><span>Несчастная кошка порезала лапу,
Сидит и ни шагу не может ступить.
Скорей, чтобы вылечить кошкину лапу,
Воздушные шарики надо купить!
И сразу столпился народ на дороге,</span> <span>
Шумит, и кричит, и на кошку глядит,
А кошка отчасти идет по дороге,
Отчасти по воздуху плавно летит!</span></span>
САМУИЛ МАРШАК</span><span><span>
* * *</span><span>Воробьи по проводам
Скачут и хохочут.
Верно, строчки телеграмм
Ножки им щекочут.</span>
<span>Дружеский совет</span><span>На крапиву
Не садись.
Если сядешь —
Не сердись!</span>
ЮРИЙ ВЛАДИМИРОВ
<span>Евсей</span>
<span>Заснул Евсей,
Захрапел Евсей,
Только слышен храп
По квартире всей.
Мы его будили,
В барабаны били,
Ему кричали все:
— Вставай, Евсей!
А Евсей и не слыхал —
Так крепко спал.</span>
<span><span>Дали сигнал, что заснул Евсей,
Вызвали двадцать пожарных частей,
Приехал пожарный с большой бородой,
Велел поливать Евсея водой.
Поливали из ста одного рукава.
Обмелела Фонтанка, обмелела Нева,
Пересохла Мойка и Крюков канал!
И только Евсей все спал да спал.
Позвали к Евсею сто силачей,</span> <span>
Сто скрипачей, сто трубачей,
Сто скрипачей как ударят в смычки,
Сломались смычки, струны — в клочки,
Сто трубачей стали в трубы трубить,
В трубы трубить, Евсея будить.
А силачи скакать, играть,
Гири в квартире кидать, швырять,
Тут и дом задрожал, тут и пол задрожал,
Но только Евсей по-прежнему спал.
Кликнули роту красноармейцев:</span> <span>
— Готовы помочь?
— Ну, разумеется!
Перед домом поставили пушек ряд,
В каждую пушку вложили заряд,
Из пушек палили за залпом залп.
Евсей же все спал, да спал, да спал.
Умчались пожарные части домой,</span> <span>
Уехал брандмейстер с большой бородой,
Ушли отдыхать в цирк силачи,
Ушли скрипачи и трубачи,
Промаршировала домой, разумеется,
Первая рота красноармейцев.
Мама к Евсею вошла утром раненько:
— Хочешь, Евсеюшка, мятного пряника?
Как проснулся Евсей,
Потянулся Евсей,
Гаркнул Евсей грудью всей:
—Давай!!!</span></span></span></span>
Я лічу, што Васіль Быкаў — вельмі шчыры і навіты беларускі пісьменнік. Яго творы адлюстроўва-юць прыгожасць і магутнасць нашай роднай мовы. Гэтаму пісьменніку давялося зведаць усе жахі Вялі-кай Айчыннай вайны. Васіль Быкаў змагаўся супраць фашыстаў, быў двойчы паранены, ляжаў у шпіталях. Ён бачыў, як паміраюць людзі. Васіль Быкаў піша пра вайну, паказвае яе такой, якой яна была на самай спра-ве: жорсткай, бязлітаснай. Яго творы перакладзены больш чым на пяцьдзесят моў свету. У 1982 годзе пабачыла свет аповесць «Знак бяды». Галоўнымі героямі сталі Сцепаніда і Пятрок Багацькі. Я лічу, што яны тыповыя прадстаўнікі таго часу. Іх лёс закранула рэвалюцыя, калектывізацыя, вайна. Усё жыццё героі працавалі, але так і не пабудавалі свайго шчасця. Сцепаніда і Пятрок на пражыццё зарабляюць потам і крывёй. Калі яны былі маладыя, то марылі мець сваю зямлю. Пасля рэвалюцыі ім дастаецца не-вялікі надзел. Раней гэта зямля належала пану Яхі-моўскаму. I Сцепанідзе неяк няёмка браць тое, што належала другому, бо «на чужым і дармовым шчасця не будзе». Сумленне не дае Петраку і Сцепанідзе спа-кою. Яны працуюць ад ранку да позняга вечара, але лёс не мае літасці. Сцепаніда і Пятрок маюць розныя характары, на аднолькавыя падзеі яны рэагуюць па-рознаму. Сцепаніда — звычайная беларуская сялянка. Яна вельмі актыўны чалавек. Пасля рэвалюцыі стала чле-нам камітэта беднаты. Сцепаніда прагне ведаў, пава-жае адукаваных людзей, лічыць, што яны дапамага-юць яе вёсцы. Жанчына мае чулае сэрца і душу. Яна заўсёды дапаможа чалавеку ў бядзе. Калі раскулач-валі Лявона Багацьку, Сцепаніда збірала подпісы ў яго абарону, паслала мужа ў Мінск да Чарвякова, каб той дапамог. Але старшыня ЦВК Беларусі памёр. Яна выступае супраць насілля. Калі пачалася вайна, Сце-паніда адразу вырашыла змагацца з фашыстамі і па-ліцаямі. Яна не вельмі здзівілася, калі даведалася, што некаторыя з яе аднавяскоўцаў перайшлі на бок нем-цаў. Сцепаніда крадзе ў фашыстаў вінтоўку, не дае ім малака. Хаця яе могуць забіць, яна чым можа пера-шкаджае ворагу. У адрозненне ад сваёй жонкі, Пятрок — ціхі і на-божны чалавек. Ён ніколі не зробіць дрэннага друго-му. У час вайны Пятрок спрабуе прыстасавацца да немцаў і паліцаяў. Ён гоніць самагон для сваіх «адна-вяскоўцаў», дагаджае фашыстам. Не, Пятрок не сўп-рацоўнічае з ворагам, гэта не здрада Радзіме. Ён хоча выжыць. Але ў выніку герой не вытрымаў. Ён гаво-рыць паліцаям усё, што думае пра іх. Хоць Пятрок слабахарактарны, але ў апошнюю хвіліну знаходзіць у сабе сілы выказаць свае пачуцці, крыўду, гонар. На прыкладзе жыцця Петрака і Сцепаніды Васіль Быкаў адлюстраваў лёс цэлага пакалення беларусаў. Кожны чацвёрты беларус загінуў у час Вялікай Айчын-най вайны... Шмат было гераічнага... Але ў сваёй апо-весці пісьменнік паказаў нам звычайных сялян без зброі ў руках.
У меня один раз был смешной случай в жизни. мы как-то раз пошли с другом на озеро ловить рыбу. у моего друга клюет а у меня нет. я конечно на него рассердился и мы начали драться. всё закончилось тем что мы оба оказались в воде. потом конечно мы помирились. и решили пойти домой. тут я вытаскиваю свою удочку, а ты зерна та нет. вот чем закончилась моя история.