Менің атым Амин.Мен кішкентайымнан бастап атам мен әжемнің қолында өстім.Солардың тәрбиесін алдым.Өйткені мен олардың ең үлкен немересімін.Мен атам мен әжемді өте жақсы көремін.Олар өте мейірімді жандар.Менің бетімді ешқашан қайтармаған.Мен өскенімде де атам мен әжемді ешқашан тастап кетпеймін.
Мен емханаға бардым. Отбасы дəрігері мені тексерді. Отбасы дəрігері жүрегімді тыңдады. Мен қан тапсырдым. Дəрігер маған кеңес берді.
Міне, сентябрь туды, күз келді. Күн қысқарып, түн ұзарды. Аспаннан
бұлттар қаптап, сіркіреп жаңбыр да жауып тұр. Күн сирек көрініп, аз
жылытады. Анда-санда таңертең салқын болып қояды. Өткір суық жел арық
малды, жұқа киімдіні тоңдыра бастады. Жұрт күземін алған, киізін де
басып алды. Маса, шыбын, құрт-құмырсқа жоқ болып кетіпті, құстар да жылы
жаққа ұша бастады. Қарлығаштар көптен көрінбейді. Аспанда тырналар да
тізіліп ұшып барады. Ағаштардың жапырақтары сарғайып түсіп шөптер де
қурап қалған. Егіншілер астығын жинап алып, шашындыда әр жерде ғана
жаңбырға сарғайған шошақтар тұр, оларды де иелері тасып алуға шана жолын
күтіп отыр.
Ел тегіс биесін ағытып, пысық қатындар желі-ноқтасын кептіріп алды. Жаз
күні көп байлағаны есіне түсіп, қымызшыл шалдар арық құлынын жаңа аяп
отыр. Ер азамат қыстауды түзеп, кемпір мен шал, борбай балалар от
басында отыр. Жаз рақат болса да, киіз үйдің күзді күні суығы-ай!
ЖОСПАР: «Дүние де өзі,мал да өзі». «Қалың елім,қазағым». Татулық пен тұрақтылық. «Өлең-сөздің патшасы». Түйін. «Ұлы Абайдың шығармашылық мұрасы-халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазынасы.Маңызын жоймау былай тұрсын,заман өзгеріп,қоғамдық санада күрт сапырылыстарпайда болған сайын бұл қазына өзінің жаңа бір қырларымен жарқырай ашылып,қадірін арттыра түсетініне Абайдан кейінгі уақыт айқын көз жеткізді. Ақынның дүниеге келгеніне бір жарым ғасыр,ал өзінің мәңгі өлмес шығармаларымен халқына сөздің ұлы мағынасында ұстаздық ете бастағанына ғасырдан астам уақыт өтті.Содан бері оның артына қалдырып кеткен мұрасы елі мен жұртының рухани өміріндегі қай бұрылыстар мен қай құбылыстар тұсында да айнымас темірқазық,адастырмас құбыланама болып қызмет етіп келеді. Бұл күнде Абай сөзі әр қазақтың ағзасына ана сүтімен бірге дариды десе,артық айтылғандық емес.Ана сүті тән қорегі ретінде жас сәбидің буыны бекіп,бұғанасы қатаюына қызмет етсе,ақын сөзі оның санасына адамдық пен азаматтықтың ұрығын сеуіп қызмет етеді». (Ж.Ысмағұлов.) Өнер-білім жолындағы ізденісін Абай өз бетімен үйрену арқылы дамытады,орысша кітаптарды көп оқиды. 80-жылдардың орта кезінен бастап, Абай ақындық жолға біржола бет бұрды.Бұл кездегі оның өлеңдерінің қай-қайсысы болсын-толысқан ой-сананың жемісі.Бұған дейін арагідік жазған өлеңін өз замандасы Көкпай атынан таратып жүрген Абай 1886 жылдан бастап өз атына көшірген.Осы жылдардан бастап Абай өлеңді үзбей жазуға тырысқан.Бірақ ел арасындағы шиленіскен тартыстар оның әдебиетпен бірыңғай шұғылдануына мүмкіндік бере бермеген. «Дүние де өзі,мал да өзі». Абайдың ақындық жолға бет бұрғандығы алғашқы сөзі мәдениет пен білімнің маңызын насихаттауға арналады.Оның 1885 жылы жазған «Жасымда ғылым бар деп ескермедім» өлеңі бұл тақырыптағы тұңғыш шығармасы болумен қатар,ақынның сөз өнері жолындағы жаңа ізденісін де танытады.Абай мұнда,ең алдымен,жаңа үлгідегі ақынға керек ғылым жайын сөз етеді.Ғылым-білімді кезінде зерттей алмағанына өкініш білдіреді.Өз қателігін балаларын оқытумен түзеуге бет алғанын айтады
Жыл мезгілдері: жас қыс көктем күз. Менің сүйікті жыл мезгілім жаз. Мен жазда наурызға барамын. Мен жазда балмұздақ жеймін. Мен жазда әжеме барамын
Мен жазда тұғылғанмын.Жаз айлары: наурыз сәуір мамыр . Мен жаз мезгілді жақсы көремін