Я горжусь что живу в России потому что у неё богатая история, которую знают все. Эта история имеет, как и радостные моменты так и горькие, печальные.
К печальным моментам в истории относится война. Из всех войн которые были выделяются две- это Первая Мировая Война и Вторая Мировая Война. Я затрону только Вторую Мировую Войну, так как считаю её более ожесточённой. Началась война в 1939 года, но затронула она нас в 1941 году и длилась она 4 года до 1945 года. Началась война из-за больных иллюзий Адольфа Гитлера: захватить весь мир, чтобы была во всем мире одна “Чистая” немецкая раса. В этой войне были многочисленный жертвы как с Немецкой, так и с Русской стороны, которые принесли обеим сторонам только горе. В войне против немецко-фашистских войск Мы одержали победу.
<span>Рассказ "Кусака" - это классика, а классика актуальна всегда. </span>
<span>Ведь классические произведения - это примеры для подражания.</span>
<span>Ведь если посмотреть на то, сколько бездомных животных бродит по улицам и то, как над ними издеваються всякая ребятня и алкашня то можно самим сделать вывод.</span>
<span>
</span>
Зімовая казка вельмі рамантычная. Яна і сумная, і радасная, белая і бліскучая. Хочаш убачыць казку? Выходзь на вуліцу! Азірніся вакол! Ці ёсць у свеце найбольш чароўная і дзіўная пара года, чым зіма ? Кожны адкажа па – рознаму. Але я адкажу: «Не!» Я вельмі люблю зіму, зімачку, зімку. Для мяне зіма – гэта бясконцая прыгажосць прыроды, найчыстае і марознае паветра, дрэвы ў беласнежных уборах, чароўныя святы Новы год і Каляды, катання на санках і каньках. У гэтым годзе снегу вельмі мала. Як шкада! Але на Каляды пайшоў шматкамі сапраўдны, пухнаты снег. Да гэтага з неба сыпаласі дробная і жорсткая крупы, ад якіх было холадна і няўтульна. Снег прыбраны і радасны, ён стварыў свята. У марозным паветры задумаўшыся апускаюцца сняжынкі. Дрэвы працягваюць ім насустрач рукі – галінкі, назбіраўшы, цяжка іх апускаюць да зямлі. Дамы ў горадзе адразу сталі урачыстымі, ім зіма насунула шапкі. З-за снегу вечар стаў святлей і безабаронным. Ліхтары на вуліцы пакрыўджана і блізарука ўтаропіліся ў прастору, снег заляпіў ім вочы – не падглядваў. А я стаяў ўвечары на плошчы, не варушачыся і атрымліваючы асалоду ад гэтай казкі. Лёгкія ўзорныя сняжынкі садзіліся на вейкі, ахутвалі ўсю вопратку, кружылі свой карагод. Зямля памылася, апранулася ў белы нарад. У мяне пад акном расце рабіна. Я гляджу на яе і адчуваю здзіўленне як яна такая стройная і далікатная можа супрацьстаяць і марозам і цяжкаму снегу, які ўпаў на яе. А здалёк, я быццам бачу не дрэва, а казачную дзяўчыну, якая надзела серабрыстае футра, завязала белую пухнатую хустку, якая на сонцы здаецца проста чароўнай – столькі гуляе на ёй фарбаў. Здаецца, калі дакранешся да рабіны, знікне казка. Я гляджу на рабіну і бачу, што дзесьці на яе далікатных галінках вісяць нахмураныя ледзяшы, на якіх гуляе сонечны зайчык. Гэтыя ледзяшы – як сумныя слёзы маёй прыгажуні. Але вось пачалі танцаваць вальс далікатныя сняжынкі з халодным ветрам. Склаліся ў загадкавую фігуру. Што гэта ? Я гляджу, гляджу … Вядома ж, гэта да маёй прыгажуні – рабінкі скача прынц на белым кане.
Вось такая ў мяне зімовая казка. Я ведаючы, што ў свеце яшчэ ёсць шмат цудаў, якія дораць радасць і асалоду. Але заўсёды мяне будзе хваляваць прыгажосць зімы, і назаўжды запомніцца маярабінка – снягурка.
КРЕСТЬЯНИН :САМОДОВОЛЬНЫЙ,СЛАБЫЙ,ГОРДЫЙ,ЗЛОЙ,ТРУСЛИВЫЙ. РАБОТНИК : СМЕЛЫЙ,СИЛЬНЫЙ,ДОБРЫЙ,БЕСКОРЫСНЫЙ,ОТВАЖНЫЙ.
В стихотворении "У лукоморья дуб зелёный" есть следующие художественные средства:
1. эпитеты ("златая цепь", "неведанные дорожки", "невиданные звери", "брег песчаный и пустой");
2. олицетворения ("кот учёный песнь заводит, сказки говорит", "бурый волк служит", "ступа идёт, бредёт сама собой");
3. эллипсис ("у лукоморья дуб зелёный", "златая цепь на дубе том" — опущение сказуемого);
4. анафора ("без окон, без дверей", "там чудеса, там леший, там на неведомых дорожках, там лес, там о заре, там королевич, там в облаках, там ступа, там царь, там русский дух, там Русью пахнет").