<span>жоғары:төбе
</span>көп :<span>бай, ен, мол, <span>ырғын
</span></span>алғашқы: тұңғыш, бірінші
жеке:
құрметті:
<span><span><span>
Кітап - алтын қазына.
Кітап алтын сандық:</span> <span>
іші толған қазына, құт,
оқы, оқы, ойыңа тұт.
Кітап - білім бұлағы,</span> <span>
Білім - өнер шырағы.
Кітап - ғалым, тілсіз мұғалім.</span> <span>
Кітап көзі жұмыққа арзан,</span> <span>
көзі ашыққа маржан.
Кітап - қаймақ, білім - оймақ.</span> <span>
Кітап - оқығандікі, білім тоқығандікі.</span></span></span>
Тігінші-зат есім,дара,туынды,жалпы,-ші жұрнақ
Бесікке салу — нәрестені алғаш бесікке бөлеу рәсімі. Бесікке саларға шақырылған ауыл-үйдің әйелдері шашуын, жол-жоралғысын ала келеді. Баланы алғашқы бөлеу үлгілі ұрпақ өсірген қадірменді әйелге тапсырылады. Ол өзінен басқа тағы бір-екі келіншектің көмегімен бесікті жабдықтайды, сәбидің әжесі не шешесі түбектің тесігінен балаларға тәтті үлестіреді. Осыдан кейін бесікті отпен аластап, баланы бөлейді. Бесікке салған әйелдерге көйлек, жаулық сияқты сый тартылады. Үлкендер батасын беріп, баланың ер жетуіне, ананың үбірлі-шүбірлі болуына тілектестік білдіреді. Және Бесік жыры айтылады:
Айыр қалпақ киісіп,
Ақырып жауға тиісіп,
Батыр болар ма екенсің?
Бармақтарың майысып,
Түрлі ою ойысып,
Шебер болар ма екенсің?
Таңдайларың тақылдап,
Сөзіңді жұрт мақұлдап,
Шешен болар ма екенсің?
Тағы бір нұсқасы:
Әлди-әлди ақ бөпем,
Ақ бесікке жат бөпем
Жылама, бөпем, жылама,
Жілік шағып берейін.
Байқұтанның құйрығын
Жіпке тағып берейін.[1]
-Сәлем
-Сәлем!
-Көңіл - күйің қалай?
-Жақсы
-Бұл менің достарым: (мысал) Азамат, Данияр, Азамат, Дулат, Батырхан
-Жақсы екен достарың
Әрине!